By:
On:

Umarłych, dawniej, grzebano w katakumbach pod sklepieniami podziemnemi i na cmentarzu koło kościoła; potem na grzebanie zmarłych urządzono osobne miejsce odległe pół wiorsty od wsi. Cmentarz parafialny położony w południowowschodniej stronie kościoła, w bliskości Zdradnika, jest dosyć obszerny. Prowadzi do niego szeroka aleja wysadzona brzeziną i akacją, na końcu alei, w środku, szeroka, żelazna brama stanowi wejście na cmentarz. Wprost bramy cmentarnej widnieje kaplica, bardzo skromna, wystawiona przez Wincentego Matuszewskiego w 1837 r. pod wezwaniem św. Filomeny z odpustem w pierwszą niedzielę m. maja.Czytaj dalej

By:
On:

Do zakrystyi prowadzą drzwi opatrzone w zawiasy i rygle żelazne z zamkiem staropolskim.

Zakrystya ma sklepienie z cegły malowane alfresco, podłogę drewnianą, dwa okna barokowe zakratowane, lawaterz z miedzianą podstawą, mensę z szufladami i szafkami u góry. Tu przechowuje się kilka ornatów ze starożytnej materyi, alby o pięknych szlakach, kapy i inne nowo sprawione aparaty kościelne.Czytaj dalej

By:
On:

Presbiterium oddzielone od nawy głównej kratą z drzewa; posadzkę ma cementową. Na pierwszem piętrze po prawej i lewej stronie są loże rzeźbione koloru perłowego. Sklepienie ma kuliste z malowidłami figurycznemi Starego Zakonu pędzla malarzy włoskich.Czytaj dalej

By:
On:

Dalszy ciąg naw bocznych stanowią kaplice. Równolegle z nawą prawą, znajduje się kaplica św. Anny. Ołtarz z marmurowym portatylem i obrazem malowanym na ścianie „alfresco” św. Anny; w 1883 r. i ten zasłonięto, zawieszając na nim nowy w złoconych ramach. Na ścianie bocznej – zawieszony obraz Serca Pana Jezusa na miedzi, malowany przez dobrego, ale niewiadomego malarza, w ramach barokowych.Czytaj dalej

By:
On:

Wchodząc do kościoła przez wielkie drzwi oszklone, zdobne w szyby kolorowe z artystycznem malowidłem w ogniu wypalanem śśw. Piotra i Pawła, spotykamy kruchtę a nad nią chór kościelny z organem nowej konstrukcyi systemu „stożkowego” o 16 głosach z dwiema klawiaturami manualnemi i pedałem. Nawa środkowa przedzielona od naw bocznych ośmioma filarami o pilastrach i złoconych kapitelach. Pomiędzy 3 i 4 filarem umieszczone są ławki, z czasów fundacyi kościoła, łatwo dające się zamienić w konfesyonały.Czytaj dalej

By:
On:

Początki kościoła w Kobyłce sięgają XIII wieku. Na tem samem miejscu, gdzie dziś znajduje się piękna barokowa świątynia, stał niegdyś niewielki kościółek, do którego wierni uczęszczali na nabożeństwo. Był to prostokąt, ze starego modrzewiu wystawiony, w nim niewielkie otwory, umieszczone wysoko, naśladowały okna; do kościoła wiodły wielkie drewniane drzwi, a obok dzwonnica z dachem drenicami pokryty, nad kościołem sygnaturka, nad którą szeroko rozpiął ramiona drewniany krzyż, godło wiary Chrystusowej. W kościele parę skromnych ołtarzy, zamiast sufitu belki, ozdobione wyżłobieniami artystycznemi, wyrzeźbionemi ręką domorosłego majstra, kilka obrazów, chorągwi, kilka świec jarzących się przed ukrzyżowanym Zbawicielem, paląca się lampka, przyćmione różnobarwnemi szkłami światło, sznur od sygnaturki wiszący na środku kościoła, ambona, chrzcielnica, konfesyonał i wiszący krzyż przy wejściu do presbiterium. Oto wszystko z czego się składała dawna świątynia.Czytaj dalej