Wołominianin Zdzisław W. Michalik napisał: „Budowa pierwszego wołomińskiego kościoła i wyposażanie jego wnętrza postępowały naprzód. Wkrótce dowiedziałem się z wiarygodnego źródła, w jaki sposób księdzu proboszczowi udawało się zdobywać fundusze na finansowanie zbożnego dzieła. Otóż ks. Golędzinowski podczas obrad Rady Parafialnej wprowadził zwyczaj, że po ustaleniu kosztu kolejnego zadania inwestycyjnego…, jako pierwszy z obecnych, z własnej kieszeni, wydobywał część pieniędzy na sfinansowanie uchwalonego zadania. Przykład księdza proboszcza aktywizował członków Rady Parafialnej i skłaniał do naśladownictwa. W tej sprawie radny p. Feliks Koprowicz nigdy nie dał się wyprzedzić innym członkom Rady. Przykłady ofiarności materialnej członków Rady Parafialnej oglądamy do dnia dzisiejszego. Oto one: boczny ołtarz z obrazem św. Teresy to dowód ofiarności państwa Heleny i Stefana Nesfeterów, zaś drugi ołtarz boczny z obrazem św. Rodziny – to dar wołomińskiego dziedzica, p. Woyciechowskiego, założyciela miasta”.
Wspomniany wyżej p. Feliks Koprowicz był także rekordzistą wśród osób zbierających tacę niedzielną. Za przykładem księdza rozpoczynał zbiórkę od położenia na tacy „na podkład” znacznej kwoty, czym dawał dobry przykład wiernym.
Feliks Koprowicz
ur. 29 V 1888 w Glinojecku − zm. 1941 w KL Auschwitz
Handlowiec, s. Józefa i Franciszki z d. Przybyszewskiej, brat Tomasza (ur. 1885), dwukrotnie żonaty: z Heleną z d. Kuczak (1895−1938) i z Eugenią Okoń (ur. 17 XI 1894 w Warszawie − zm. 16 III 1970 w Radzyminie, c. Adolfa i Eleonory z d. Niesłychowskiej), ojciec Antoniego Jana (1914−1990) − prezesa Stowarzyszenia Kupców w Wołominie (1947) i Stanisława (1917–1941 KL Auschwitz) − prezesa Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Męskiej w Wołominie – synów z pierwszego małżeństwa.
Absolwent szkoły elementarnej w Glinojecku. Zamieszkał w Wołominie przed I wojną światową. Kasjer pierwszego komitetu budowy kościoła w Wołominie (1904), skarbnik Rady Parafialnej. Od 1912 właściciel Sklepu Polskiego Feliksa Koprowicza przy ul. Kościelnej 12 w Wołominie, zatrudniającego i przygotowującego pracowników do zawodu kupieckiego, od 1925 sklep mieścił się w domu własnym przy ul. Kościelnej 16, miał działy: kolonialny, tytoniowy, książek i materiałów piśmiennych, towarów żelaznych i hurt soli.
Członek Koła Opieki nad Dziećmi (1917), członek komisji budżetowej Rady Miejskiej w Wołominie (1919), radny (1929). Po I wojnie światowej właściciel firmy „F. Koprowicz”, największej placówki handlowej w mieście. Uhonorowany stanowiskiem prezesa Stowarzyszenia Kupców Polskich w Wołominie, honorowy skarbnik Rady Parafialnej powołanej przez księdza Jana Golędzinowskiego, wyróżniający się sponsor w okresie budowy kościoła Matki Bożej Częstochowskiej w Wołominie, prezes Związku Właścicieli Nieruchomości w Wołominie i wiceprezes Ochotniczej Straży Ogniowej, członek Zarządu Stowarzyszenia Właścicieli Nieruchomości w Wołominie (15 III 1931). Zastępca prezesa Rady Nadzorczej Kasy Rzemieślniczej Spółdzielni z o.o. w Wołominie, członek Komitetu Obrony Udziałowców upadłego banku wołomińskiego (1937).
W okresie okupacji niemieckiej wraz z synem Stanisławem został aresztowany przez Gestapo, po krótkim pobycie w obozie pracy na terenie Niemiec obaj zmarli na tyfus w KL Auschwitz. Zostali upamiętnieni na tablicy w kościele Matki Bożej Częstochowskiej przy ul. Kościelnej 54 w Wołominie, poświęconej „Pamięci bohaterskich żołnierzy Armii Krajowej Rejonu Wołomin poległych i pomordowanych w latach 1939−1945”.
Źródło: Kalendarium Wołomina…, dz. cyt., s. 31; Z. Gnat-Wieteska, Narodowe Siły Zbrojne w powiecie radzymińskim, „Rocznik Wołomiński”, 2005 t. 1, , s. 177; J. Bublewski, Bankowość w Wołominie…, dz. cyt., s. 119−124; dokumenty ze zbiorów prywatnych żony wnuka – Anny Koprowicz [Wołomin 9 IV 2015]; „Kultura Wołomina”, 1925, nr 1; J. Stryjek, Pomoc społeczna (obywatelska)…, dz. cyt., s. 29; Zdzisław W. Michalik, Wspomnienie o księdzu Golędzinowskim, dawny Wołomin…, dawny.pl [dostęp: 22 X 2017].
+ There are no comments
Add yours