Ur. 4 VII 1889 w Osęce − zm. 8/9 X 1947 w Osęce
Nauczyciel, s. Ignacego (1849–1922) − właściciela młyna wodnego w Osęce i Józefy z d. Wycech (1868–1907) – siostry Czesława Wycecha (działacza ludowego, nauczyciela, historyka, marszałka Sejmu PRL), mąż Zofii – nauczycielki, ojciec Tadeusza, Wiesławy i Jerzego. Kierownik Publicznej Szkoły Powszechnej w Osęce (1924−1947). Kapitan Wojska Polskiego.
Po powrocie z wojska (1924) na drewnianym krzyżu stojącym przy stawach w Osęce wyrył napis: „Na pamiątkę oswobodzenia Polski od bolszewików – 1920”. W sierpniu 1944 zniszczył napis w obawie przed represjami, które mogły spaść na mieszkańców Osęki wraz z wkroczeniem na te tereny Armii Czerwonej.
Pierwsze lekcje organizował w domu Antoniego Czechowskiego, następnie we własnym nowo zbudowanym domu, w którym część pomieszczeń przekazał na potrzeby szkoły. Nauczał przez cały czas okupacji niemieckiej. Działacz Polskiego Stronnictwa Ludowego (do 1947), mąż zaufania w wyborach do Sejmu Ustawodawczego. Zginął w pożarze własnego domu, pogrzeb stał się manifestacją społeczeństwa, uważano, że była to zemsta komunistów na niezłomnym nauczycielu. Naukę w szkole przerwano na dwa miesiące, następnie ponownie wynajęto dom u Antoniego Czechowskiego, kierownictwo szkoły objęła Zofia Stryjek.
Źródło: J. Stryjek, Józef Stryjek − nauczyciel z Osęki, „fakty.wwl”, 2011, nr 10; informacje uzyskane od kuzyna Jarosława Stryjka [Wołomin 16 V 2013]; tablica nagrobna.
+ There are no comments
Add yours