By:
On:

Pracownia poszczególnych części kwiatów sztucznych w Radzyminie (gub. Warszawska) stanowi przedsiębierstwo swego założyciela p. K. Heppnera, któremu Towarzystwo dopomogło głównie dogodną pożyczką do urzeczywistnienia (w r. 1912) swego pomysłu. Pracownia ta rozwijała się w dalszym ciągu pomyślnie. W styczniu i lutym 1913 r. liczba młodocianych pracownic dochodziła do 69; następnie liczba ta zaczęła się zmniejszać, jak to zwykle bywa z wiosną we wszystkich rozgałęzieniach przetwórstwa ludowego. Jednakże jeszcze w lipcu, przy tej robocie czynnych było w swych pomieszkaniach 40 do 65 dziewcząt, a w pracowni — 4 do 20 dziewcząt. Ogólny obrót roczny w okresie od 1 lipca 1912 r. do 30 czerwca 1913 r. wyniósł rb 11769.Czytaj dalej

By:
On:

Niedziela najbliższa — to święto jubileuszowe Drewnicy, schroniska dla chorych umysłowo a nieuleczalnie; w dniu tym zarząd instytucji odwoła się za pośrednictwem kwesty ulicznej do ofiarności Warszawy, pełen otuchy, że nie poskąpi ona swojej daniny. Ale czy wszyscy oceniają doniosłość Drewnicy — instytucji, której brak byłby wstydem społeczeństwa kulturalnego, a której rozwój najszerszy powinien być jednym z punktów jego honoru? Mniemamy, że wiele, bardzo wiele osób wśród nawału zajęć i trosk codziennych nie zastanawia się głębiej nad treścią naszych instytucji filantropijnych, dlatego więc godzi się skorzystać z tej chwili, dla Drewnicy uroczystej, aby choć w krótkich słowach naszkicować jej wartość wprost nieocenioną. Czytaj dalej

Słowo, R.32, nr 287 (23 października 1913)

By:
On:

Wczoraj zawarty został akt między komisją obywatelską a inżynierem warszawskim, p. Kazimierzem Patzerem, który podejmuje się na koszt własny wybudować elektrownię w celu oświetlenia ulic Wołomina, oraz dostarczenia światła do mieszkań prywatnych i energii elektrycznej do motorów fabrycznych. Koncesji udzielono inż. P. na lat 40 z prawem skupu po upływie lat 20-u, 25-u, 30 i 35. Po 40 latach elektrownia przechodzi bezpłatnie na rzecz osady. W akcie zawarowano bezzwłoczne rozpoczęcie budowy elektrowni.

Słowo, R.32, nr 287 (23 października 1913)

By:
On:

Miasto Wołomin, niedawno jeszcze puste piaski, rozwija się bardzo żywo i rozciąga wzdłuż plantu kolei petersburskiej. Ma ono wraz z okolicami dużą przyszłość przed sobą. Sadowić się tam zaczynają niewielkie fabryki. Od Wołomina już trzy linje tramwajowe prowadzą do całego szeregu letnisk w różnych kierunkach. W odległości wiorsty od stacji kolejowej na prawo w bok, piaszczysta droga przez zwykły lasek wiedzie do wsi Lipiny. W kącie rozwartym, utworzonym przez tę drogę, w bardzo pięknem położeniu, duża budowla świeci czerwonemi cegłami. Zbliżamy się z ciekawością, pytając coby to być mogło? Nowa fabryka, śpichrz wielki, czy coś innego. Otóż nie! Są to mury zamierzonego kościoła!Czytaj dalej

By:
On:

W Wołominie istniejąca tam huta szklana Lejby Szrettera została zamknięta przed 3 miesiącami. Część robotników z liczby 600 porozjeżdżała się, część zaś postanowiła wytrwać. Tym ostatnim pospieszyli z pomocą właściciele domów w Wołominie i przy pomocy inżyniera Lisickiego, który bezinteresownie zajmuje się tą sprawą — zorganizowano spółkę firmowo komandytową z udziałem robotników w celu otworzenia własnej huty. Kontrakt notaryusza sporządzony został u Okołowicza w Warszawie. Przeszło 50 osób nabyło udziały od 100 do 500 rubli, robotnicy zaś mają udziały storublowe. Nabyto już plac od włościanina Wróbla i przystąpiono do budowy huty w pobliżu nowego kościoła na Lipinach. Dojście tej spółki doprowadził do skutku między innymi ks. Zagańczyk, proboszcz z Kobyłki. Inżynier Lisicki jest głównym kierownikiem podobnej huty robotniczej w Wyszkowie.

Robotnik Polski – bezpłatny dodatek do “Polaka” i “Kuryera Śląskiego”
R. 9, nr 30 (5 sierpnia 1913)

By:
On:

(…)

  1. willę Różówkę we wsi Wołomin, gminy Ręczaje pow. radzymin. dotychcz. włas. Herszka Lejby Róży, ocen. na 7,000 rb. nabył Feliks Wulter za 7,500 rb.;
  2. os. Bradysówkę No 43, we wsi Wołominie, pow. radzymińskim, dotychczasowa włas. Symchy Binemi i Tauby małżonków Brandysów, ocen. na 9,000 rb. nabyła Inna Gonczarowowa za 9,550 rb.;
  3. os. Miodówkę we wsi Wołominie, gm. Ręczaje, pow. radzymińskim, dotychcz. włas. Brandli Miodówki, ocen. na 2,400 rb., nabył Rubin Michelsohn za 2,200 rb.;
  4. os. Szumacherówkę, we wsi Wołominie, gm. Ręczaje, pow. radzymińskim, dotychcz. własn. Abrama i Sury Szumacherów, ocen. na 5,000 rb., nabył Majer Szac za 7,351 rb.

Czytaj dalej

gazeta poranna 2 grosze

By:
On:

Niedawno pomiędzy Markami i Strugą najechały na się dwa pociągi, a obecnie mamy do zanotowania nowy fakt wymownie ilustrujący nieporządek panujący na tej kolejce. Przed kilku dniami na stacyę Struga przyprowadzono poranionego człowieka, aby udzielić mu pomocy lekarskiej, i nałożyć opatrunek. Na stacyi jednak nietylko niebyło potrzebnych bandaży, waty i t.p. środków opatrunkowych, ale nawet brutalnie odmówiono rannemu pomocy. Czytaj dalej

By:
On:

(Uroczystość wczorajsza)

Wczoraj, po południu, specjalny pociąg kolei mareckiej zawiózł do Drewnicy grono osób, zaproszonych do wzięcia udziału w uroczystości poświęcenia i oddania na użytek publiczny nowego gmachu. W gronie tem znaleźli się: członowie zarządu Toawarzystwa opieki nad nerwowo i umysłowo chorymi, z prezesem, Z. Wasiutyńskim, na czele, protektorowie tej instytucji, panie z komitetu dam, opiekujących się sprawami Drewnicy, przedstawiciele świata lekarskiego: dr. dr.: Bronisław Chrostowski, Wacław Męczkowski, J. Pawiński, Boi. Jakimiak, Stan. Rembieliński, Maurycy Bornstein i in.Czytaj dalej

By:
On:

Z Radzymina.

Przez „Zaranie” słychać głosy z całego kraju, z zagranicy, nawet z Ameryki; chciałbym i ja kilka słów napisać o naszem mieście, Radzyminie.

Wszyscy tu ubolewają nad brakiem szkół, nad wielką ciemnotą ludu — ogółu polskiego, Było i w naszem mieście ciemno, ale, jak w roku 1911-ym magistrat sprowadził kilka lamp naftowo-żarowych „Lux”, to odrazu zrobiło się widno… niestety, jedynie na ulicach; w głowach po dawnemu ciemno, strasznie ciemno!Czytaj dalej