By:
On:

W czasach II Rzeczypospolitej Wołomin przeżywał dynamiczny rozwój, jego ludność wzrosła z 6,5 – 7,5 tys. w 1919 r. do ok. 18 tys. w 1939 r. Natomiast Radzymin, wsławiony bitwą 1920 r., znajdował się w stanie marazmu. Przed I wojną światową miał 6.500 mieszkańców, przed II wojną – ok. 8 tysięcy. W dodatku Wołomin dzięki linii kolejowej miał znacznie lepszą komunikację. Nic więc dziwnego, że już wtedy pojawiły się głosy mówiące o potrzebie zmiany siedziby powiatu.Czytaj dalej

By:
On:

Gdy w lipcu 1920 r. rozpoczął się masowy odwrót wojsk polskich na całej linji długiego frontu rosyjskiego, znajdowałem się na kolonji 14 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej w Kozienicach. Na wiadomość o dość szybko postępującej inwazji bolszewickiej i odezwie Rady Obrony Państwa, wzywającej naród do tworzenia Armji Ochotniczej, postanowiliśmy powrócić do Warszawy i co prędzej zaciągnąć się do formacyj ochotniczych. Dnia 17 lipca, po wielkim apelu i przeglądzie kilku tysięcy harcerzy, zgromadzonych w alei Szucha przy Gen. Insp. A. O. wstąpiłem wraz z kolegami – harcerzami z gimnazjum K. Kulwiecia i 14 Drużyny Harcerskiej w Warszawie do 221 pp.,  organizującego się pospiesznie w cytadeli z wesołej braci skautowej, która przybywała tłumnie z pieśnią na ustach i w przeciągu paru dni wypełniła przewidziany liczebnie stan kompanji. Czytaj dalej

By:
On:

Zacznę od przeglądu stosunków politycznych naszego państwa. Rośnie jego znaczenie w rodzinie państw europejskich i w całym świecie. Sławę Polski niosą za granicą sporty, muzyka, nauka, wychodzimy z odmętów lekceważenia  nas. Coraz częściej ciekawe oczy obraca ku nam Europa, a u nas dzieją się ważne rzeczy. Nasze życie państwowe chore było na… brak większości rządowej w Sejmie i Senacie. Zaradzono temu utworzywszy Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem, który w tegorocznych wyborach uzyskał przemożną większość posłów. Rząd, byle rozumny i zacny, ma możność dźwigać państwo i naród, zmieniać to co jest wadliwe, nie tracić czasu na zwady i kłótnie, lecz pracować, bo czasy są niezmiernie  ciężkie. Wciąż żyjemy pod groźbą odwetu ze strony Niemiec i Bolszewicji, a najgroźniejszy wróg –  to bezrobocie, któremu trudno zapobiec, a które i u nas i w całym świecie  stale się powiększa.Czytaj dalej

By:
On:

Niepodobna drukować w Gazecie sprawozdań z głosowania w różnych miejscowościach. Nie starczyłoby na to grubej księgi. Z pośród nadesłanych wiadomości podajemy więc tylko parę przykładów. Czytelnicy z gminy Strachówki w powiecie radzymińskim (6 mil od Warszawy) donoszą, że przy obliczaniu głosów w komisji wyborczej, okazywały się w wielu kopertach, oprócz zwykłych kartek z numerkami, jeszcze jakieś maleńkie karteczki białego lińjowanego papieru, z jedynką napisaną ołówkiem.Czytaj dalej

By:
On:

Rozpoczął się rok szkolny, a znim podąża tysiące dzieci, na twarde „ławy wiedzy”. Jakkolwiek wszyscy rozumiemy dobrodziejstwo oświaty, nie dla wszystkich są jednak w dzisiejszych czasach otwarte jej wrota. Gdyby uczeń miał jaknajlepsze chęci do dalszego kształcenia się, o ile jednak ukończy l 14 rok życia i pochodzi ze sfery biednej, to musi iść do pasania trzody, bo w szkole dla takich brak miejsca.Czytaj dalej

By:
On:

Dzięki usilnej pracy obywatela ziemskiego i działacza społecznego p. St. Nasfetera, w dniu 29 listopada został otwarty w Wołominie, naprzeciw dworca, kino teatr „Oaza”. Gmach może pomieścić 500 osób i wybudowany został według wymagań ostatniej techniki. Szczegółowy opis tej placówki kulturalno rozrywkowej podamy w następnym numerze.

Głos Radzymina, Mińska Mazow. i Powiatu Warszawskiego
R. 1, nr 9 (listopad 1930)

 

By:
On:

Sprawa tow. Adama Obarskiego i Piątkowskiego

Wczoraj przed sądem powiatowym w Wołominie odbyła się rozprawa przeciwko tow. tow. ^Adamowi Obarskiemu, członkowi Redakcji “Robotnika” i tow. Antoniemu Piątkowskiemu przewodn. miejsc. Komitetu P.P.S. oskarżonym z 134 cz. II i 263 cz. I K. K., za przemówienia wygłoszone na wiecu przedwyborczym w Wołominie, w dn. 28 września roku bież. Rozprawa wyznaczona była na piątek 7 b.m. Zawiadomienia o rozprawie doręczone zostały oskarżonym na 24 godziny przed jej terminem.Czytaj dalej

By:
On:

Rząd świeczek wkopanych w piasek,
a na brzozowym krzyżyku
wianek nieśmiertelników.
Wiatr po drzewach zaszumi czasem
jakąś melodię zawiłą,
a pod nogami zwiędłe liście
złote, rude, sczerniałe,
szeleszczą wciąż jeden przyśpiew.
Że tu już się wszystko prześniło,
już wszystko przebolało.

Drukowane w tygodniku “Iskry”
rok 1930

By:
On:

Biuro budowy pomnika
i schroniska dla dzieci sierot w Ossowie
imienia Księdza Ignacego Skorupki

Warszawa, ul. Zamoyskiego N.45 m.30

Zwracamy się po raz ostatni, prosząc o udzielenia nam życzliwej odpowiedzi,
od której zależne będzie ostateczne wykonanie planów.

“Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie, kołacecie, a będzie wam otworzone”.
“Mędrcem jest zaprawdę ten, kto umie czynić dobrze”.Czytaj dalej

By:
On:

Gminny komitet obchodu dziesięciolecia zwycięskiego odparcia najazdu Rosji sowieckiej w Strachówce pow radzymińskiego, na publicznem zebraniu wystąpił z projektem wybudowania w Strachówce pow. radzymińskiego kaplicy — pomnika pod wezwaniem Wniebowzięcia N. M. P. z wmurowaniem odpowiedniej tablicy pamiątkowej. Projekt powyższy został entuzjastycznie przyjęty przez miejscową ludność, przyczem mieszkaniec wsi Strachówka, Adam Powierza, ofiarował i oddał do dyspozycji komitetu plac pod budowę kaplicy, a mieszkaniec tejże wsi Jakubowski Jan ofiarował na rzecz kaplicy mórg ziemi. Ofiarowany przez A. Powierza plac, ludność miejscowa samorzutnie ogrodziła i zwiozła znaczną ilość ofiarowanego na cel budowy kaplicy materjału budowlanego. Radzymiński powiatowy komitet obchodu dziesięciolecia zwycięstwa nad bolszewikami przyłączył się do inicjatywy i starań gminnego komitetu w Strachówce i w tym celu zwrócił się do kardynała Kakowskiego o zezwolenie w dniu 19 bm. na odprawienie mszy św. i poświęcenia fundamentów.

Gazeta Polska – pismo codzienne
R.2, nr 288, 19 października 1930

By:
On:

Wczoraj na moście kolejowym przy Cytadeli pełniący tam służbę posterunkowy komisarjatu rzecznego znalazł starą zniszczoną czarną marynarkę, leżącą na jednej z żelaznych barjer mostu. W marynarce tej znaleziono pięć zapieczętowanych listów, adresowanych do: 1) władz policyjnych, 2) żandarmerji, 3) składu Brandera (Bagno 6), 4) firmy Kejlin (Elektoralna 34), oraz do 5) jubilera B. Gutgolda (Krucza 32). Poza listami — w marynarce znajdowało się kilka gazet, oraz monogram srebrny z literami „B. C.” Jak wskazywał adres, umieszczony na odwrotnej stronie kopert, nadawcą listów był Konstanty Dyskut, zamieszkały w Kobyłce.Czytaj dalej

By:
On:

Sąd okręgowy w Białej Podlaskiej rozpatrywał sprawę trzech komunistów Abrama Kagana, Symchy Sosnowca i Abrama Niebieskiego, oskarżonych o zamordowanie Dawida Siodlarza, który należąc ongiś do partji komunistycznej wydał później jej członków w ręce policji. Siodlarz był kilkakrotnie przedmiotem zamachów rewolwerowych, zawsze jednak udało mu się uniknąć śmierci.Czytaj dalej

By:
On:

W schludnym jednopiętrowym dworku mieści się komenda i posterunek miejski policji państw. w Radzyminie. Wewnątrz zaś, to już niezwykła schludność, a elegancja schludności: nie dostrzeżesz pyłka kurzu w sieni, na schodach, w przejściach: pomimo tak licznych interesantów, odwiedzających biuro, panuje tu iście pedantyczny porządek! Na piętrze — komenda, gdzie rezyduje jej komendant, komisarz p. St. Duchiński, parter zajmuje posterunek i tu znajduje się Bibljoteka, o której mowa.Czytaj dalej

By:
On:

Na bruku warszawskim znany był policji szuler Szachno Lebel (zwany w gwarze „Parchem”), który uprawiał na targach i placach od lat 30. grę w 3-y karty, mając zorganizowana bandę pomocników naganiaczy. Lebel co pewien czas wyjeżdżał również ze swymi pomocnikami na jarmarki prowincjonalne. Ostatnio wybrał się na jarmark do Jadowa, gdzie ofiarą szulera padło wielu chłopów, wciągniętych do gry w 3-y karty. Gdy ogołoceni z pieniędzy chłopi spostrzegli, że są oszukiwani, obili Lebela tak ciężko, iż następnego dnia zmarł on w areszcie w Jadowie.

Kurjer Warszawski
R.110, nr 255 (17 września 1930)