Kolejnym ogromnie niebezpiecznym zjawiskiem zagrażającym członkom konspiracji, jak również ludziom nieprowadzącym takiej działalności, były donosy pisane do żandarmerii i gestapo na sąsiadów, znajomych, a czasami […]
Tajne nauczanie jako forma obrony wołomińskiej społeczności przed okupantem Wybuch wojny dla całej społeczności Wołomina był wielką tragedią, ale wołominiacy nie poddawali się. Od pierwszych […]
W 1943 r. teren gminy Marki (obejmującej w przybliżeniu zasięgiem obszar dzisiejszych gmin: Marki, Zielonka i Ząbki) stał się potężnym ośrodkiem bandytyzmu. Pojawiło się nowe […]
Sytuacja szkolnictwa w Wołominie w okresie okupacji W czasie II wojny światowej na terenie Wołomina działały trzy szkoły powszechne. Szkoła nr 1, 2 i nr […]
W czasie okupacji niemieckiej dochodziło do licznych zatrzymań, aresztowań i uwięzień. Kiedy to było tylko możliwe, podejmowano próby uwolnienia więźniów. W 1940 r. na terenie […]
Wołomin w okresie wojny i okupacji Miasto Wołomin ma bardzo bogatą i interesującą historię sięgającą końca XV wieku. Życie na tym obszarze kwitło więc od […]
6 kwietnia 1943 r., na rozkaz dowódcy „Celkowa” kpr. Henryka Okińczyca ps. „Bil”, sekretarz gminny w Markach ppor. Karol Sokołowski “Wiktor I” wraz z dwoma […]
Ośrodki decyzyjne konspiracji oświatowej Utworzenie Tajnej Organizacji Nauczycielskiej i jej główne cele. W końcu października z inicjatywy Zygmunta Nowickiego, przedwojennego prezesa Związku Nauczycielstwa Polskiego, powstała […]
Pierwsza s.s. na terenie II Rejonu powstała w 1941 r. w Ząbkach. Tworzyli ją wyłącznie harcerze przedwojennej Warszawskiej i Mazowieckiej Chorągwi ZHP. Zawiązali oni na […]
Uzbrojenie żołnierzy to był podstawowy problem, z jakim borykała się cała konspiracja wojskowa i który do końca okupacji nie został zadowalająco rozwiązany. Broń pochodziła z […]
II Rejon „Celków” obejmował swoim zasięgiem całą przedwojenną gminę Marki, z osiedlami: Marki, Grodzisk, Pustelnik I i II, Struga, Czarna Struga, Jaworówka, Zielonka, Zielonka Bankowa, Ząbki […]
Tym razem już naprawdę przyszli, są. Z nastawionymi karabinami, z granatami gotowymi do rzutu, bo przecież widzą przed sobą po prostu niemieckie bunkry… Bracia, nie […]
Pełno ich. Myją się przy studni, czyszczą broń, rozgospodarowują się. Rano idą do pracy, do warsztatów w lesie, do kuchni, do remontu maszyn. Wieczorem wracają, […]
Wieści sprzeczne. Jeden „sowiet” komuś jakoby powiedział, że armia nadciągnie dopiero za dwanaście dni. Inny „sowiet” powiedział, jakoby w Warszawie powstanie wybuchło… Nasz sąsiad sam rozmawiał tego dnia z komendantem radzieckim i pamiętam doskonale ten pierwszy radziecki komentarz do wiadomości o powstaniu: — Czemu nie próbowali z nami porozumieć się? Nas tu jeszcze bardzo mało, my tu sami pierwsi, bez przerwy od Dęblina gnamy za Niemcami…!