By:
On:

Na małej słabo oświetlonej stacyjce wsiadamy z ob. Walerianem Lipskim, uczynnym i ruchliwym Sekretarzem Wydziału Okręgowego OMP województwa warszawskiego, do sławnej ostatnio kolejki Mareckiej. Jedziemy zwiedzić Ogniska O.M.P. w Markach i Pustelniku, oraz niedawno założone Ognisko wyłącznie dla młodzieży starszej w Pustelniku. Jest to Ognisko, które będzie realizować na miejscowym terenie Ompiacki Ruch Młodorobotniczy. I trzeba przyznać, że zaledwie powstało, a już znalazło sobie zaszczytne zadanie realizacyjne i wytrwale je realizuje. Skutki tej realizacji już są widoczne — ob. Lipski wskazuje na względnie czyste ściany wewnętrzne i ławki wagonu twierdząc, że jeszcze przed kilku tygodniami, przed rozpoczęciem akcji przez Ogniska w Markach i Pustelniku, Zarząd Kolejki Mareckiej mógł się „szczycić”, że posiada chyba najbardziej brudne i niechlujnie utrzymane wagony w całym węźle komunikacyjnym warszawskim! A oto widzimy czyste ściany, widzimy świeżą jeszcze farbę.Czytaj dalej

By:
On:

Wrażenia z obozu OMP w Urlach

Zielone Święta należy bezapelacyjnie spędzić na „zielonej trawce”. Żeby było… do koloru i aby stało się zadość tradycji. Tylko dokąd wyjechać? Napływające do redakcji ogłoszenia „wycieczkowe” i „tu nęcą i tam zapraszają”. Okazuje się nagle, że Warszawa wcale nie jest uboga w miejscowości “wypoczynkowe”, że z roku na rok przybywa terenów weekendowych i coraz sprawniejsza staje się z niemi komunikacja. Podobno przyczynił się do tego kryzys. Ludziska poszli po “rozum do głowy” i postanowili coś niecoś zarobić na eksploatacji zielonych łączek i świeżego powietrza.Czytaj dalej

By:
On:

Niedługo świeciły pustkami szaro zielonkawe płótna namiotów w Urlach. Ledwie się rozjechali uczestnicy Obozu Kadrowego, a już zaczęły się zjeżdżać grupy niebieskich koszul z terenu okręgu białostockiego. Dotknięte „obozową zarazą”, opanowane „bakcylem zadowolenia”, z pieśnią na ustach, a walizką lub plecakiem na ramieniu, ciągnęły wesołe grupy ze stacji nad leniwy, błękitnowody Liwiec, gdzie w ciemnozielonej otoczy sosen rozsiadło się buńczuczne państwo dziesięciu namiotów. Radośnie i ochoczo jechała młodzież do obozu i tą radosną pogodą i werwą wypełniła namioty. I nietylko weselem, nietylko rozgwarem pełni młodzieńczego życia, ale i pracą, solidną pracą wyszkoleniową rozpoczętą dnia 16 lipca, gdy Komendant Obozu ob. Rokosz Andrzej otworzył uroczyście obóz. W pogodny wieczór lipcowy, poraz pierwszy za brzmiała pieśń ompiacka, poraz pierwszy gromkie „Cześć Pracy” przeleciało ponad sennemi łęgami, poraz pierwszy na maszt obozowy wpłynął majestatycznie sztandar. I rozpoczęły się obozowe dwa tygodnie, pełne ompiackiej pracy nad sobą, dwa tygodnie pracowitego odpoczynku, zdala od zgiełku i gwaru miast, w bezpośredniem zetknięciu się z ożywczą naturą.Czytaj dalej