Do Jadowa przyjechaliśmy z kinem objazdowym Nr 5 w dzień potargowy. Zaśmiecony, opustoszały rynek i otaczające go domy już na pierwszy rzut oka robią smutne wrażenie opuszczenia i martwoty. Dopiero ze szkoły na sygnał trąbki samochodowej wysypuje się gromada dzieciaków…

Dzięki usilnej pracy obywatela ziemskiego i działacza społecznego p. St. Nasfetera, w dniu 29 listopada został otwarty w Wołominie, naprzeciw dworca, kino teatr „Oaza”. Gmach może pomieścić 500 osób i wybudowany został według wymagań ostatniej techniki. Szczegółowy opis tej placówki…

— Ten radykalizm społeczno-obyczajowy — rzekł na zakończenie — który teraz tam w Rosji jest praktykowany, przenosi się i do nas. Ci, co ztamtąd wracają, to inni ludzie. Oni już nas niezupełnie rozumieją; oni się już dziwią: że to tak jest u nas. Oni mają pełne głowy „wolnościowych idei”. Tak mówią. To ich słowa. Teraz trzeba te naleciałości z nich wypleniać. A jak to czasami trudno! Oni przecież mają gotowe argumenty, gotową krytykę i co gorsza… praktykę. Do ich umysłów i serc nie zawsze trafiają dawniej używane zaklęcia i słowa. Trzeba słów innych…

Naprawdę jaka to smutna rzecz być czasami artystą. — Naprzykład p. W. Klimowicz, dający przedstawienia w Strudze w parku Wenecja, znajduje się jak perła wśród gratów Pociejowa. Pszczoła tygodnik humorystyczno-satyryczny ilustrowany R. 3, nr 8 (30 maja 1915)

Kasyno Udziałowe w Urlach. Rozoczęcie sezonu letniego. W niedzielę dnia 28 czerwca 1914 r. Wieczór Taneczny dla członków Kasyna, ich rodzin oraz wprowadzonych gości. Rozpoczęcie o godz. 10-ej, zakończenie o godz. 1½. Toalety spacerowe.

Podług planu, urządzone tam będą: teatr, hotel, sale do tańca, halla wód mineralnych, kręgielnie, gimnastyka, karuzele, huśtawki, staw z łódkami motorowemi i z mechanizmami rowerowemi, wyspa na stawie, młyn z balonami, tor dla cyklistów w około stawu, i t. d. i t. d. Zarząd kolejki mareckiej zwiększa swój tabor kosztem 100,000, zamierza bowiem wysyłać specjalne pociągi do nowej stacji „Wenecja”, szybsze, za opłatą po 40 kop., tam i z powrotem.

Pod tą prostą, a pociągającą nazwą, odbędzie się w Urlach, jednem z najludniejszych i najpiękniejszych letnisk pod Warszawą, zabawa w sobotę nadchodzącą, d. 18-go b. m. Dochód z zabawy przeznaczono na rozszerzenie szwalni przy wydziale wyszukiwania pracy. Całe grono pań…

Dla starych dzieci Urle mniej mają powabu, z wyjątkiem młodych stadeł małżeńskich i par zakochanych. Ale powiedzcie mi państwo, czy takim jest gdzie źle na świecie? Mniej powabu mają dlatego, że, proszę mi przebaczyć jasne postawienie kwestii, Urle są… nudną dziurą. Podobno w ostatnich latach przebywa w nich rocznie 3—4 tysięcy letników — i letnicy ci nie mają żadnej rozrywki, żadnego koncertu, restauracji, kawiarni, żadnej czytelni, żadnego kasyna. Garstka ich bawi się, urządzając teatrzyki amatorskie, skacząc w małej salce i słuchając wycia gramofonów. Ale wszystko to pochodzi z inicjatywy osób prywatnych — tego rodzaju zabawy można zresztą urządzać wszędzie, gdzie przepędza lato nie 3000, lecz 100 osób – przedsiębiorcy na Urle nie raczyli zwrócić uwagi.

Bardzo ochoczym wieczorem tanecznym zakończono sezon letni w Urlach. Dzięki więc uprzejmości pana Jana Thonnesa, kasyno udekorowano na ten wieczór istną powodzią lampek, a pirotechnik-amator, p. Wiśniakowski, urozmaicił wieczór pięknemi ogniami sztucznemi i spaleniem fajerwerku z ognistym znakiem D. Z….

Zamurowano w otworze narożnika fundamentów parę numerów pism miejscowych, kilka monet i żeton, ofiarowany przez towarzystwo pielgrzymów warszawskich. Zaproszeni przedstawiciele prasy, artyści i znajomi pana Z. podejmowani byli wraz z kapłanem do późnego wieczora. Kolej, nieprzyzwyczajona do niespodzianek podobnych, pociągi wieczorne w Wołominie zaopatrywać musiała w wagony dodatkowe, co naturalnie było powodem opóźnień.