Prot Lelewel – wybitna postać historyczna Ziemi Wołomińskiej (II)
Małżeństwo i dzieci 15 kwietnia 1823 r. w kościele w Mińsku Mazowieckim odbył się ślub Prota Lelewela z Józefą Ślaską. Tak zapisał to pan młody:...
Prot Lelewel – wybitna postać historyczna Ziemi Wołomińskiej (I)
W XIX wieku dobra Wołumin należały do rodziny Meyerów, Wawrzyńca Meyera, a następnie jego syna Kazimierza. Po śmierci Kazimierza Meyera [1853 r.], nastąpił podział majątku...
Krótka historia osady Liwiec w dobrach jadowskich hr. Zamoyskiego
Przejazd pierwszego pociągu po drodze żelaznej petersbursko-warszawskiej przez stację Tłuszcz miał miejsce 18 maja 1862 roku, a po 7 miesiącach, 15 grudnia 1862 r. otwarto...
Pólko. Wielka historia małej miejscowości
Tym razem zapraszamy do niewielkiej miejscowości Pólko, leżącej nieopodal Tłuszcza. Kilku najstarszych mieszkańców podzieliło się z nami swoimi wspomnieniami i historiami sięgającymi jeszcze czasów przedwojennych....
Historia właścicieli Duczek – ciąg dalszy wraz z uzupełnieniem
Dla historii własności ziemskiej Ziemi Wołomińskiej w wieku XVIII i na początku wieku XIX dysponujemy licznymi źródłami zarówno pierwotnymi, jak i wtórnymi. Niekiedy nie są...
Karczma Baraniec i złoto Napoleona
Tym razem wybraliśmy się w okolice miejscowości Kury nieopodal Tłuszcza. Dziś to niepozorne miejsce otoczone łąkami i polami. Od setek lat biegnie tędy droga, niegdyś...
Historia szkolnictwa na terenie gminy Dąbrówka (I)
Pierwsze potwierdzone informacje źródłowe podają, że szkoła elementarna w Dąbrówce powstała w 1818 r. W 1845 r. nauczał tu jeden nauczyciel, który miał pod swoją opieką 14 uczniów, w tym 11 chłopców i 3 dziewczynki. Wszyscy byli wyznania rzymsko-katolickiego i pochodzili ze stanu chłopskiego, a fundusz szkoły wynosił 91,04 rubli.2 W roku szkolnym 1869/1870 szkoła nadal zatrudniała jednego nauczyciela, wzrosła natomiast liczba uczniów, których było 77, w tym jedno dziecko pochodziło ze stanu szlacheckiego, a fundusz szkoły, pochodzący ze składek mieszkańców, wynosił ponad 101 rubli.
W świetle wizytacji biskupiej z 1775 r.
Z dalszych zapisków wizytatora Marcina Krajewskiego wynika, że kościół był w dobrym stanie. Okna, drzwi i ściany były nieuszkodzone, dach na kościele też nie budził żadnych wątpliwości, gdyż na prośbę biskupa – wizytatora połowa dachu była kilka miesięcy wcześniej wymieniona. Podobnie jak dzwonnica, która liczyła trzy dzwony (1 uszkodzony i 2 dobre), także i kopuła kościoła pokryta była blachą i znajdowała się w dobrym stanie. Żadnych zastrzeżeń wizytator nie miał do cmentarza, podobnie dobrze przedstawiał się stan organistówki wzniesionej staraniem księdza proboszcza, a zamieszkałej przez ks. kapelana i organistę. W drugim domu na poświętnym za drogą mieszkał poddany kościelny Roch Lazicki. Z dalszej części sprawozdania wizytatora wynika, że innymi poddanymi byli Gabriel Kryszkowicz „na Karpinie” i Tomasz Kaszubiak „na Dąmbrówce”.
Właściciele Duczek i Lipin na przestrzeni dziejów do 1877 roku (III)
Herby rodów właścicieli Lipin i Duczek Warto w tym miejscu przytoczyć opisy herbów rodów władających tymi ziemiami. Jednocześnie należy pamiętać, że liczne miejscowości wywodzą herb...
Parafia św. Izydora w Markach (III)
Dnia 10 grudnia 1899 r., w drugą niedzielę adwentu odbyło się poświęcenie nowo wzniesionej świątyni murowanej w osadzie fabrycznej Marki, położonej przy trakcie radzymińskim. Nowo wznoszona staraniem i trudem miejscowego rządcy kościoła, ks. J. Dąbrowskiego, świątynia doprowadzona została już do tego stanu, iż przez czas żniwny dla wygody duchowej miejscowych parafian może już być w niej odprawiane nabożeństwo przynajmniej w dni niedzielne i świąteczne. To też w dniu oznaczonym odbyło się wprowadzenie tego czasowego nabożeństwa do kościoła mareckiego przez akt poświęcenia murów dokonany w delegacji Jego Arcypasterskiej Mości przez J. M. ks. kanonika Mioduszewskiego, proboszcza parafii ościennej Wieliszew.
Cztery wieki Ząbek (I)
Z lustracji wynika, że najcięższym obowiązkiem była pańszczyzna. Ponadto chłopi dawali dziesięcinę Kościołowi. Uprawiali w Ząbkach pszenicę, jęczmień, owiec, proso, tatarkę (roślinę pastewną spokrewnioną z gryką), konopie i len, sadzili drzewa owocowe. Wieś Ząbkowa Wola była dość duża, miała 75-80 mieszkańców. Graniczyła wtedy z wsią szlachecką Mamki, Dębnem, Okuniewem, Kawęczynem, Grochowem, Kamionem i Targówkiem. Te cztery ostatnie miejscowości, dzisiaj należące do Warszawy, były wówczas oddzielnymi wsiami. Wokół Ząbek rozciągały się rozległe puszcze. Jedna z nich ciągnęła się aż do Bródna. Puszcze te były bogate w dobre gatunki drzew budowlanych, barcie i dziką zwierzynę, zwłaszcza sarny. Utrapieniem byli tu kłusownicy. Administracyjnie Ząbki należały do gminy Praga i parafii Kamion.
Straszny dwór – historia Ulaska
Historia majątku Ulasek, który znajdował się na terenie dzisiejszych Stryjek. Szczególnej wartości temu materiałowi dodaje wypowiedź syna Adama Wiśniewskiego, ostatniego właściciela majątku, pana Zdzisława Wiśniewskiego,...
Sześć wieków Kobyłki (II)
Podczas Insurekcji Kościuszkowskiej 1794 r. Kobyłka stała się dość znana w Polsce. Tajne sprzysiężenie spiskowe w Warszawie musiało mieć swe odgałęzienie w Kobyłce, bowiem równocześnie...
Ks. Józef Kisielewski
Ks .Józef Kisielewski, 1834 † 1903. Zarząd Warsz. wojn. jen. gbra 7 (19) kw. 1862 r .Nr. 866 pisze: ksiądz J.K., jako wik. par. Klembów,...