Łuny groźnych pożarów pod Warszawą

Pozbawione środków obrony wieś Ossów i folwark Glinki padły pastwą niszczycielskiego żywiołu

Włościanie obliczają straty na półtora miliona złotych

W bliskiem sąsiedztwie stolicy wybuchły wczoraj w dwóch miejscowościach katastrofalne pożary. We wsi Ossów pod Radzyminem spłonęło 28 domów mieszkalnych i zabudowań gospodarskich, w Glinkach zaś w gminie Karczew padł ofiarą pożaru folwark wraz z 27 końmi i 7 krowami. Dozorca stajenny folwarku zginął w płomieniach. W obu wypadkach pożar rozszerzał się gwałtownie z powodu silnego wiatru i braku odpowiedniej akcji ratunkowej. Okazało się bowiem, iż ludność tych podmiejskich nieomal miejscowości nie posiada najprymitywniejszych środków obrony przed niszczycielskim żywiołem i bezradnie przygląda się jak giną w płomieniach jej sadyby i dobytek.

Wieś Ossów stanęła w płomieniach niemal równocześnie w kilku punktach, wiatr bowiem przerzucał płonące głownie na daleką odległość. Ludność Ossowa zdążyła zaledwie powynosić na pole najpotrzebniejsze sprzęty, zresztą cały dobytek 28 gospodarstw spłonął. Ossów nie posiada ochotniczej straży pożarnej, ani nawet żadnej sikawki. Na pomoc biednej wiosce przybyła straż pożarna z Wołomina. Wtedy zabrakło wody w pobliskich studniach Musiano ją czerpać z przydrożnego rowu. 50 robotnikom, którzy nadbiegli z budowli poligonu wojskowego w Zielonkach i pożar zlokalizowali, należy zawdzięczać, iż nie spłonęła cała wieś.

Ludność Ossowa zachowywała się biernie, nie wiedząc, co począć i jak swój dobytek bronić. Pod wpływem silnego wzruszenia w czasie pożaru zmarł nagle 80-letni starzec Stanisław Stejerwald.

Okazało się przytem, iż ludność ossowska przechowywała u siebie jeszcze od czasu słynnego boju pod Radzyminem w r. 1920 znaczne zapasy amunicji. Podczas pożaru rozległ się szereg potężnych detonacyj. Wybuchające granaty utrudniały akcję ratunkową.

Bez dachu nad głową pozostało kilkadziesiąt rodzin włościańskich. Straty obliczają na półtora miljona złotych.

(…)

Express Poranny
R. 6, 1927, nr 112