Marian Sarnacki

Urodził się 2 grudnia 1903 w Wołominie,  zmarł 27 września 1944 w Czarncy, pow. Włoszczowa. Lekkoatleta, s. Bronisława (ur. 1880) – cieśli, hutnika w Hucie Szkła w Wołominie, jednego z druhów – członków założycieli Straży Ogniowej Ochotniczej w Wołominie (1908) i Marianny z d. Dąbrowskiej (ur. 1884), brat Jadwigi Golińskiej (1910–1988) – żołnierza Armii Krajowej ps. „Baśka”, mąż Władysławy z d. Wierzba (zm. 1944), ojciec Wojciecha Mariana (ur. 1932) i Andrzeja (ur. 1934). Absolwent Szkoły Technicznej Hipolita Wawelberga i Stanisława Rotwanda przy ul. Mokotowskiej 6 w Warszawie. Budowniczy gmachów użyteczności publicznej w II RP. Lekkoatleta, długodystansowiec, zawodnik i opiekun sekcji lekkoatletycznej w KS „Huragan” w Wołominie (1925–1927) i w Klubie Sportowym „Warszawianka” w Warszawie (1927–1932).

Reprezentant Polski w biegach długodystansowych w meczu międzypaństwowym (1929), mistrzostwach Polski, np. Bieg Narodowy (1928, 1929). Mistrz Polski w biegach na 10000 m (1928, 1929), wicemistrz na 5000 m i przełaj (1928, 1929), brązowy medalista mistrzostw Polski (1927, 1929), finalista mistrzostw Polski: przełaj i 5000 m (1927, 1932). Zamordowany przez niemieckich okupantów (27 IX 1944) w Czarncy, pochowany został na cmentarzu we Włoszczowej, następnie (24 X 1946) ekshumowany i pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (31 X 1946). Tablica nagrobna głosi:

Władysława i Marian Sarnaccy
uczestnicy Powstania Warszawskiego AK
zginęli 27 IX 1944

Zdzisław Goliński oficer WP, AK ps. «Sambor»
4 XII 1908–8 IX 1987

Jadwiga Golińska z d. Sarnacka WSK AK ps. «Baśka»
28 XI 1910–27 XI 1988

Źródło: informacje uzyskane od prawnuka Macieja Sarnackiego [Wyszków 3 XII 2016]; A Bukowiec i in., dz., cyt., s. 303; „Marian Sarnacki”, – dawny Wołomin…, dawny.pl [dostęp: 14 XII 2016]; Od Adamczaka do Zasłony. Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego (mężczyźni), red. H. Kurzyński i in., Warszawa 2004; Archiwum Cmentarza Wojskowego na Powązkach w Warszawie; tablica nagrobna; Archiwum Państwowe w Warszawie, Oddział w Otwocku – akta stanu cywilnego w parafii rzymskokatolickiej Kobyłce z lat 1890–1914, sygn. 5, s. 132, tłumaczenie mgr Elżbieta Przewoźnik – tłumacz przysięgły języka rosyjskiego, Wołomin 27 XII 2016.

Anna Wojtkowska

„Gdy gaśnie pamięć ludzka…”

Można?, Można! Uchronić ją od zapomnienia…

“Serdecznie zapraszam na sentymentalne spotkania w miejscach magicznych, pełnych wspomnień o zdarzeniach i ludziach, którzy tworzyli historię wiosek i miast powiatu wołomińskiego.”

Dwutomowa praca „Za bramą wiecznego spokoju. Zwykli niezwykli związani z Ziemią Wołomińską” wciąż do nabycia u Autorki! Może to dobry prezent dla kogoś zainteresowanego lokalną historią?