Zakrystya i skarbiec

Do zakrystyi prowadzą drzwi opatrzone w zawiasy i rygle żelazne z zamkiem staropolskim.

Zakrystya ma sklepienie z cegły malowane alfresco, podłogę drewnianą, dwa okna barokowe zakratowane, lawaterz z miedzianą podstawą, mensę z szufladami i szafkami u góry. Tu przechowuje się kilka ornatów ze starożytnej materyi, alby o pięknych szlakach, kapy i inne nowo sprawione aparaty kościelne.

Z zakrystyi wchodzi się do skarbca.

Skarbiec o sklepieniu, posadzce i oknach tej samej budowy co i w zakrystyi.

Ów skarbiec za OO. Jezuitów był bogato zaopatrzony. W czasie zaś zamieszek w kraju owe cenne zabytki znikły, tak że do dzisiaj przechowała się tylko monstrancya z bronzu posrebrzana z Melchizedechem pozłacanym, kielich srebrny pozłacany i 15 srebrnych relikwiarzy. Relikwiarze te misternej roboty, bywają stawiane w dnie uroczyste, na wielkim ołtarzu i są dopełnieniem ozdób ołtarza.

Kościół parafialny Świętej Trójcy w Kobyłce pod Warszawą
przez Ks. Marcelego Weissa
z ilustracjami
1901

Marceli Weiss

Dziekan i proboszcz parafii pw. św. Mikołaja w Lubieniu (pow. Włodawa), b. proboszcz parafii pw. św. Aleksego w Oleksinie (ok. 1926), pw. św. Idziego w Inowłodzu, Kaski (ok. 1914), b. wikariusz parafii pw. Świętej Trójcy w Kobyłce (1901‑2).