Autor: Łukasz Rygało

Autora wspiera Wołomin Światłowód

Kaplica Ogrójca w Kobyłce

Pierwszym widokiem, jaki jawił się licznie przybywającym tu traktem z Warszawy pielgrzymom, była monumentalna budowla z dwiema wieżami niczym brama wjazdowa Niebieskiego Jeruzalem, co zdawał się potwierdzać niezachowany łaciński napis nad drzwiami głównymi do kościoła „To jest dom Boży i brama niebios”. Pielgrzymi od terenu dzisiejszej Zielonki szli pieszo do kościoła, rozważając po drodze stacje Drogi Krzyżowej. Droga ta kończyła się Kaplicą Ukrzyżowania i Grobu Chrystusa, zwaną potocznie Kaplicą Ogrójca.

600 lat parafii w Kobyłce

Po ukończeniu budowy świątyni Marcin Załuski zabiega w stolicy apostolskiej o liczne odpusty, sprowadza do świątyni relikwie. Odtąd w parafii za przyzwoleniem stolicy apostolskiej było 15 odpustów. W 1753 roku ordynariusz diecezji płockiej zatwierdził w Kobyłce misję jezuicką zwaną Missio Zalusciana. Jezuici prowincji litewskiej osiedlili się w Kobyłce w 1755 roku, a biskup Załuski przekazał im w zarząd Kobyłkę, parafię i świątynię. Przebywało tu jednocześnie od 6 do 7 jezuitów, którzy tu prowadzili misje ludowe, ewangelizując miejscową ludność, ale również często objeżdżali parafie w całej diecezji płockiej, głosząc Słowo Boże. Kobyłka stała się miejscem pielgrzymkowym jednym z siedmiu ośrodków kalwaryjnych w Polsce. Marcin Załuski pobudował przy kościele dwa domy dla pielgrzymów – jeden dla mężczyzn, drugi dla kobiet. Na rekolekcje przybywają tu licznie pielgrzymi z Warszawy i okolic.