By:
On:

Ur. 26 XII 1921 w Sosnowcu – zm. 3 XII 1943 w Warszawie

Harcerz, s. Piotra (1897–1980) – budowniczego pieców szklarskich i Anny z d. Lulko, brat Bogusławy Haberko-Wróblewskiej (ur. 5 V 1929 w Żółkwi) – nauczycielki muzyki (klasa fortepianu). Od 1935 mieszkał przy ul. Józefa Poniatowskiego 7 w Wołominie. Z racji ciągłego przemieszczania się, wynikającego ze specyfiki pracy ojca, uczęszczał do szkół: w Żółkwi, Krakowie, Lublinie, w Siedlcach do Gimnazjum im. Biskupa Podlaskiego (obecnie I Katolickie Liceum Ogólnokształcące im. Świętej Rodziny), w Warszawie przy ul. Krakowskie Przedmieście do Gimnazjum Stowarzyszenia Dyrektorów Szkół Średnich. Ukończył kursy budowlane na tajnych kompletach. Po wybuchu II wojny światowej został wprowadzony w pracę konspiracyjną przez Wandę Wermińską.Czytaj dalej

By:
On:

W tym roku przypada 76 rocznica tragicznej śmierci Józefa Młyńskiego – patrioty, nauczyciela związanego z gminą Klembów i zasłużonego żołnierza. Został zamordowany w ostatnich dniach listopada 1944 r. w okolicy tzw. górek tuleńskich, w okolicznościach do dziś owianych tajemnicą. Zacznijmy jednak od początku…Czytaj dalej

By:
On:

Ur. 24 XI 1914 w Grodźcu k. Konina − zm. 24 II 2011 w Pułtusku

Księgowy, s. Jana i Stefanii z d. Smarzyńskiej, brat Haliny, Tadeusza i Witolda, mąż Lucyny z d. Chmielewskiej, ojciec Danuty, Piotra, Macieja, Kazimierza i Witolda. Absolwent Gimnazjum im. Piotra Skargi w Pułtusku (1928−1933), Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu, tj. Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii (1936–1937) i Szkoły Podchorążych Kawalerii (1937−1939), XVI promocji oficerskiej im. Bitwy pod Krechowcami. W czasie II wojny światowej w stopniu podpułkownika, dowódca 2. plutonu 3. szwadronu 25. Pułku Ułanów Wielkopolskich, wchodzących w skład Nowogródzkiej Brygady Kawalerii dowodzonej przez gen. Władysława Andersa. Żołnierz ZWZ/AK, w obwodzie pułtuskim (1940−1942), w Somiance, pow. Wyszków, od 1943 w obwodzie „Rajski Ptak” – „Burak” ps. „Jan Korzyb”, „Szczapa”. Od listopada 1943 do 1944 zastępca dowódcy Ośrodka Armii Krajowej Tłuszcz, odpowiedzialny za Oddział III (Operacyjno-Szkoleniowy) Komendy Głównej, tzw. trójkarz. Uczestnik akcji „Burza”.Czytaj dalej

By:
On:

Cicha i spokojna miejscowość Miąse, przed stu laty przykładny podwarszawski majątek ziemski, kryje piękną historię elit intelektualnych, kulturalnych, a nawet politycznych rodzącej się Niepodległej Rzeczypospolitej. Dawny folwark i dwór, których śladem jest zachowany do dzisiaj park były też świadkami, w gruncie rzeczy dramatycznych wydarzeń wielkiego romansu ówczesnej dziedziczki. Zapraszamy Państwa do przyjrzenia się tej historii, gdzie wielki świat, sam Paryż wygrywa z urokami polskiej wsi…Czytaj dalej

Władysław Korsak

By:
On:

Ur. 23 XII 1890 w Sławucie na Wołyniu − zm. 30 XII 1949 w Nowym Jorku

Działacz państwowy, s. Augustyna Stefana (1860–1930) i Władysławy z d. Ostaniewicz (1869–1939), brat Olgierda, Zygmunta i Edmunda, mąż Haliny Marii z d. Gołębiowskiej (1899−1976) − prawnika, socjologa i psychologa, ojciec Tadeusza Zbigniewa. Absolwent Państwowego Gimnazjum Realnego w Równem na Wołyniu, Instytutu Leśnictwa w Petersburgu i Instytutu Politechnicznego w Kijowie. Na uczelniach był członkiem młodzieżowej, lewicowej „Korporacji”, następnie Młodzieży Postępowo-Niepodległościowej „Filarecja” i Związku Walki Czynnej. Za działalność rewolucyjną (od 1908 należał do Polskiej Partii Socjalistycznej Frakcji Rewolucyjnej) aresztowany (1913). Po odbyciu kary więzienia deportowany do Witebska. W 1917 ponownie przyjechał do Kijowa, pracował w instytucjach polskich przy Centralnej Radzie Ukraińskiej. Referent w Wydziale Ogólnym i Oświaty Pozaszkolnej Ministerstwa Spraw Polskich w Kijowie (styczeń−wrzesień 1918), Komisarz Ludowy na powiat radzymiński (16 I 1919−27 XII 1920).Czytaj dalej

By:
On:

Trudno jest pisać o kimś “był” jeśli zawsze mówiło się “jest”. To małe słowo “był” mówi nam o przemijaniu o nieubłaganych zrządzeniach losu. Jacek był…

Ksiądz Józef Tischner kończąc swą “Historię Filozofii Po Góralsku” tak pisze: “A on był taki, ze mu się cały świat widzioł ino skróny tego jednego, ze świat jest. Kwolić Boga, ze jest! Jakby świata nie było, to by było skoda. A jesce więksa byłaby skoda, kieby na tym świecie nie było gór ani góroli. I tym se śpiewajóm: Kie pudziem z tela, to nos bedzie skoda / Po górach, dolinach płakać bedzie woda”.

Tak, płakać “będzie woda”.Czytaj dalej

By:
On:

Ur. 5 II 1920 w Zenonowie k. Wołomina – zm. 11 I 1992 w Szczecinie

Pedagog, harcmistrz, działacz i instruktor harcerski, s. Franciszka Wacława (1869−1940) i Leonardy z d. Podgórskiej (1877−1944), brat Aleksandry (1900−1943) [zob.], Anieli Rollinger (1913−2001), Eugenii, Stanisławy, Karola (1902−1980) i Wacława, mąż Marii z d. Puc (1921−1983), ojciec Jolanty, Włodzimierza i Grzegorza (1944−2008). Członek Związku Harcerstwa Polskiego od 1 II 1936. Żołnierz Szarych Szeregów i Armii Krajowej w stopniu kapitana ps. „Wiktor”, „Tesiek”. W ramach AK ukończył pierwszy kurs w Szkole Podchorążych Piechoty w Wołominie (październik 1942). Brał udział w wielu akcjach zbrojnych przeciwko okupantowi niemieckiemu. Dowódca Oddziału Bojowego w strukturach NSZ–AK (marzec 1944). Walczył w Powstaniu Warszawskim (1944).Czytaj dalej

By:
On:

Od ponad 58 lat jest mieszkanką Wołomina. Doskonale czuje się na „scenie” wtedy, kiedy uwaga słuchacza jest na nią skierowana: śpiewa, deklamuje wiersze i reżyseruje emeryckie „spektakle”. Wcześniej, o czym wiedzą tylko nieliczni, była wiejską nauczycielką…Czytaj dalej

By:
On:

Ur. 26 IV 1910 w Grudusku, pow. Ciechanów – zm. 6 II 1985 w Wołominie

Podoficer, następnie podporucznik radiotelegrafista, s. Adama i Julii z d. Jankowskiej, brat Józefa, Aleksandra i Jana, mąż Mieczysławy Jadwigi z d. Białek (1916–2005), ojciec Adama i Ewy. Absolwent szkoły elementarnej w Grudusku (1924), gimnazjum w Grudusku (1928), Centrum Wyszkolenia Łączności w Zegrzu (1931). Biegle posługiwał się językiem angielskim i niemieckim, w stopniu dostatecznym językiem francuskim. Żołnierz zasadniczej służby wojskowej WP, kapral w pułku radiotelegraficznym 2. batalionu, 2. kompanii w Beniaminowie k. Zegrza (październik 1931–październik 1937), plutonowy zawodowy, następnie sierżant w Batalionie Korpusu Ochrony Pogranicza „Sarny” w Sarnach (październik 1937 – wrzesień 1939). Do 5 X 1939 żołnierz kampanii wrześniowej w Grupie Operacyjnej „Polesie” (dowodzonej przez gen. bryg. Franciszka Kleeberga), z którą przebył szlak bojowy jako żołnierz 60. Dywizji Piechoty, 183. Pułku Piechoty.Czytaj dalej

Józef Jankowski ps. Szydłowski

By:
On:

22 stycznia minie 140. rocznica wybuchu powstania styczniowego. Było to jedno z wielkich powstań narodowych o odzyskanie niepodległości. Powstanie objęło tereny Królestwa Polskiego i części Litwy. Wybuchło za wcześnie, nieprzygotowane w pełni przez organizację spiskową – Centralny Komitet Narodowy zwany powszechnie organizacją “czerwonych”. Przyspieszenie akcji zbrojnej zostało wymuszone przez decyzję naczelnika rządu cywilnego w Królestwie, margrabiego Aleksandra Wielopolskiego, który zarządził “brankę” czyli pobór do wojska rosyjskiego młodzieży polskiej podejrzanej o spiskowanie. Wielopolski-orędownik polityki ugodowej wobec caratu, chciał w ten sposób zapobiec wybuchowi powstania.Czytaj dalej

Katolickie Stowarzyszenie Męskiejako jedna z organizacji dzialajacych przy parafii pw. Św. Izydora - Oracza w Markach.. W środku przy sztandarze proboszcz ks. Teodor Jesionowski. Fot. lata 30 XX w.

By:
On:

Ksiądz Teodor Jesionowski urodził się dnia 30 października 1890 roku we wsi Ozarnowo, par. Goworowo w pow. ostrołęckim. Rodzice jego byli to ludzie prości ale zacni i religijni, cieszący się nieposzlakowaną opinią. Jego ojciec pełnił obowiązki gajowego-leśnika i był ogromnie szanowany przez swego pracodawcę. Teodor był siódmym z kolei dzieckiem, a było u rodziców ich jedenaścioro. Pochodził więc z rodziny licznej i niezamożnej. Jeszcze jako małe dziecko odznaczał się łagodnością i dobrocią, był cichy i posłuszny. Matka jego opowiadała, że gdy poszła z małym Teodorkiem do kościoła to ludzie zwracali na niego szczególną uwagę, gdyż swoim skromnym wyglądem przypominał aniołka, klęczał grzecznie z rączkami złożonymi do modlitwy i rozrzewniał szczególnie matki, które zazdrościły pani Jasionowskiej takiego synka.Czytaj dalej

Eustachy Korwin-Szymanowski

By:
On:

Ur. 16 VII 1876 w Cygowie − zm. 20 X 1936 w Warszawie.

Ekonomista, s. Teodora Dyzmy Makarego i Julii z d. Jełowickiej h. własnego, brat Feliksa (1875−1943), Józefa, Bolesława, Aleksandra i Jana, mąż Zofii Skarbek-Tłuchowskiej, ojciec Tadeusza, Henryka i Romana. W 1882 wraz z rodzicami opuścił Cygów i zamieszkał w Rachnach na Podolu, gdzie ojciec zarządzał majątkiem Tyszkiewiczów. Absolwent szkoły z internatem (późniejszego Zakładu Gimnazjum Naukowo-Wychowawczego Ojców Jezuitów na prawach gimnazjum) w Chyrowie k. Przemyśla (1982−1983), Szkoły Handlowej – kierunek rachunkowość i bankowość w Paryżu (1893−1896). Praktykant w banku Credit Lyonnais we Francji i w banku w Londynie (1896−1898). W 1898 wrócił do Królestwa (Priwislinskijego kraju).Czytaj dalej

Romuald Badetko

By:
On:

Ur. 7 II 1927 w Warszawie – zm. 20 VI 1999 w Warszawie.

Lekarz, s. Jana Bolesława (1895–1957) i Marty z d. Streich (1891–1986), brat Brunona (1929–1945), mąż Krystyny Ludwiki z d. Grzelec (1929–2008), ojciec Elwiry, Małgorzaty i Jana. W czasie okupacji niemieckiej żołnierz Narodowych Sił Zbrojnych. Absolwent Publicznej Szkoły Powszechnej nr 1 w Wołominie (1941), Miejskiego Gimnazjum i Liceum im. dra med. Jana Sikorskiego w Wołominie (1946), student Szkoły Oficerskiej Lotnictwa na Bemowie w Warszawie, absolwent Wyższej Szkoły Higieny Psychicznej w Warszawie (1947–1951), Akademii Medycznej w Warszawie (1951–1956). Lekarz w Przychodni Zdrowia w Morągu k. Ostródy (1956–1961), w Zespole Pogotowia Ratunkowego w Wołominie (od 1961), w gabinecie prywatnym przy ul. Henryka Rutkowskiego (obecnie ul. Chmielna) w Warszawie i w Miejskich Zakładach Komunikacyjnych w Warszawie. Prowadził „Prywatną Praktykę Lekarską – Romuald Badetko” (leczenie homeopatyczne) przy ul. Śmiałej 4 m. 18 na Żoliborzu w Warszawie.Czytaj dalej