Ślady życia Niemców w Radzyminie

Gmach szkoły ufundowany przez ks. Eleonorę Czartoryską. Obecnie siedziba Towarzystwa Przyjaciół Radzymina.
Gmach szkoły ufundowany przez ks. Eleonorę Czartoryską. Obecnie siedziba Towarzystwa Przyjaciół Radzymina.

W historii Radzymina można zauważyć wpływy niemieckie już w XVIII wieku. 30 października 1726 r. Eleonora Waldstein, hrabianka austriacka1, niespodziewanie wzięła ślub z księciem Michałem […]

Radzymin w latach 1864-1914

Wkrótce po upadku Powstania Styczniowego władze rosyjskie dokonały zmian administracyjnych w Królestwie Polskim. Między innymi z części powiatu stanisławowskiego utworzyły w 1865 r. powiat radzymiński (później wołomiński).

Socjaliści wołomińscy w czasach II Rzeczypospolitej

Komitetem Miejskim PPS w Wołominie kierował Antoni Dermo przy współpracy Józefa Kwapiszewskiego. W wyborach do Sejmiu 4 marca 1928 r. partia zdobyła w Wołominie 636 głosów, tj. prawie 19% ogółu. Natomiast w wyborach do Rady Miejskiej 14 kwietnia 1929 r. ruch socjalistyczny wystąpił już rozbity, bowiem powstała nowa partia rozłamowa – PPS dawna Frakcja Rewolucyjna, opowiadająca się po stronie Józefa Piłsudskiego. Grupa ta zdobyła dwa mandaty (A. Czyżewski i J. Sęk), natomiast sama PPS – sześć, w tym Dermo).

Julian Frydrychewicz

radzymin
radzymin

Szczęśliwym zdarzeniem dla Radzymina było osiedlenie się na stałe z rodziną około roku 1900 Juliana Frydrychewicza, warszawianina energicznego, światłego i pełnego zapału do pracy społecznej […]

Dawno temu na Ogrodowej (I)

Plac Piłsudskiego, 1936 rok. Nowoczesne kino „Oaza” (drugi budynek od prawej) cieszyło się dużą popularnością wśród mieszkańców Wołomina.
Plac Piłsudskiego, 1936 rok. Nowoczesne kino „Oaza” (drugi budynek od prawej) cieszyło się dużą popularnością wśród mieszkańców Wołomina.

Adres Ogrodowa 1a zapisał się w historii Wołomina jako miejsce związane z działalnością społeczną i kulturalną. Przez ostatnie sto lat zmieniały się nazwy i funkcje […]

Urle, Rogów, Sławków, Bezdany

Z dokumentów zebranych w tej sprawie nie wynika wprost, jaki był plan napadu na pociąg. W pierwszych doniesieniach jako miejsce akcji podawano wieś letniskową Urle, później zaś (i w raporcie końcowym) pojawiła się informacja o stacji Łochów, choć miejscem zbiórki bojowców były okolice Urli. Być może część grupy miała wejść do pociągu na stacji w Łochowie, by po minięciu mostu na Liwcu zaatakować ochronę wagonu pocztowego równocześnie z uzbrojonymi bojowcami zgromadzonymi na stacji w Urlach.

Feliks Koprowicz

Wołominianin Zdzisław W. Michalik napisał: „Budowa pierwszego wołomińskiego kościoła i wyposażanie jego wnętrza postępowały naprzód. Wkrótce dowiedziałem się z wiarygodnego źródła, w jaki sposób księdzu […]