Lepszego barszczu i w domu mieć nie można

Wszystko dobre i pożyteczne dla Ludzi, przez Ludzi czynione, godne iest wspomnienia. Słuchaiąc tej prawdy, uważam za powinność podać do publicznej wiadomości, iż przy trakcie z Warszawy do miasta Jadowa, a następnie i do Ciechanowca we wsi Duszkach będącej własnością JW. Nakwaskiego Senatora Kasztelana K.P. o 3 mile od Warszawy odległej, stoi Karczma, w której podróżni szczególną wygodę maią. Prócz dobrego trunku, wódki i piwa, można tam codziennie dostać smacznego i zdrowego barszczu z mięsem lub grzybami w dni postne nagotowanego.

Porcja albo miseczka spora tego barszczu iest tania, bo tylko 6 groszy za nią się płaci a blisko pół funta mięsa wieprzowego w niej się znajduie. Pomijam to, com słyszał, że nawet wiele osób wyższego rzędu tenże barszcz iedząc chwaliło, bo takie osoby nie tak może potrzebą, ale raczej ciekawością maią wzbudzony apetyt. Lecz tego milczeniem pokryć nie mogę, com w przeieźdźie moim w dniach pierwszych b. m. i roku naocznie widział, to iest: ile ten barszcz dla włościan podróżuiących iest użyteczny. Każdy prawie z tego stanu czy to jadąc do Warszawy, czyli z niej powyższym traktem wracaiąc, często nawet nie żądaiąc jednej porcji wódki, żąda i prosi o porcją barszczu, a maiąc z sobą trochę chleba, tym barszczem zupełnie się rozgrzewa i zasila; tym zaś sposobem, nie ma powodu do szukania w trunku zapalaiącym orzezwienia. Nie ieden z nich zasiliwszy się takową poleją, nie tylko dziękuie, ale nawet błogosławi grzecznej i dla wszystkich zarówno usłużnej gospodyni, mówiąc: »Lepszego barszczu i w domu mieć nie można, iuż teraz iestem syty, poiadę prosto do domu, albo nie oprę się aż na Pradze».

Tak prosty i tani zasiłek, życzyć należy, aby na wszystkich traktach idących od Stolicy Polski choć co kilka mil po karczmach był utrzymywany, ochroniłby bowiem wielu od szkodliwego nałogu używania samej tylko gorzałki w czasie podróży i od bez względnego trwonienia grosza na trunek, który bez pokarmu, iest trucizną dla zdrowia ludzkiego.

X.A.K.

Kurjer Warszawski
1829, nr 28