Jak robiono wybory?

Niepodobna drukować w Gazecie sprawozdań z głosowania w różnych miejscowościach. Nie starczyłoby na to grubej księgi. Z pośród nadesłanych wiadomości podajemy więc tylko parę przykładów. Czytelnicy z gminy Strachówki w powiecie radzymińskim (6 mil od Warszawy) donoszą, że przy obliczaniu głosów w komisji wyborczej, okazywały się w wielu kopertach, oprócz zwykłych kartek z numerkami, jeszcze jakieś maleńkie karteczki białego lińjowanego papieru, z jedynką napisaną ołówkiem.

Gdy taka kartka znalazła się w kopercie obok zwykłej kartki z drukowaną jedynką, to komisja uznawała głos za ważny, bo według ustawy o wyborach (art. 83. 1. 4) jeżeli w kopercie wyborczej znajdzie się zamiast jednej kilka kartek jednakowych, z tym samym numerem, to wszystkie one liczą się za jeden glos. Gdy jed nak maleńkie karteczki z napisaną ołówkiem jedynką okazywały się w kopertach obok drukowanych kartek z innym numerem, to głosy te komisja unieważniała. Z głosów oddanych na czwórkę unieważniono w Strachówce aż 58. a z te go 57 właśnie z powodu tych drobnych karteczek. Kto włożył te karteczki do kopert i kiedy? Gdy zapytano o to członka komisji, ten odpowiedział, że to niby jeden pan rozdawał umyślnie takie małe kartki, i niby sami głosujący pooddawali je wraz z właściwemi numerkami. Gdy przewodniczący komisji otwierał koperty, to „małe jedynki” pierwsze wypadały, a z której koperty nie wypadały, to wytrząsano je jak najstaranniej. Numerków do głosowania nikomu nie brakło, bo i policjant z Jadowa, który przybył na miejsce głosowania celem utrzymania porządku, wtykał kartki z nr. 1 szczególnie kobietom. Gdy przy końcu głosowania okazało się, że niektóre osoby jeszcze nie głosowały (między innymi kilku żydów), to wyżej wspomniany członek komisji wyborczój posłał po nich jednego gospodarza. W Strachówce lista nr. 1 otrzymała 409 głosów, nr. 4 — 330 gł., nr. 7 — 315 gł.; numerki: 17, 18, 19, 22, 24, 26 i 2 — po 6, 4, 3 i 2 głosy.

Czytelnik

Gazeta Świąteczna
R.50, nr 2601 (7 grudnia 1930)