Wołomińskie huty szkła w pierwszych latach niepodległości (1918-1929)

Wołomińska huta "Vitrum" po 1927 roku. Pierwszy z prawej Marian Preksler.
Wołomińska huta "Vitrum" po 1927 roku. Pierwszy z prawej Marian Preksler.

Lata 1921-1927 są dla Wołomina okresem bardzo dynamicznego rozwoju. Ludność miasta, licząca w 1921 roku 6.404 osoby, zwiększa się do 17.500 osób. Dwu i półkrotnie powiększała się liczba budynków mieszkalnych z 416 do 1080. Odbudowane zostały zakłady przemysłowo istniejące przed wojną i uruchomione nowe. Już w 1924 roku osiągnięty został przedwojenny poziom zatrudnienia w przemyśle. Decydujące znaczenie miało tu uruchomienie obu hut, które łącznie zatrudniały ponad 500 pracowników.

Ksiądz Teofil Chylicki

Wiadomości Archidyecezyalne Warszawskie e
Wiadomości Archidyecezyalne Warszawskie e

Ś. p. Ks. Teofil Chylicki urodził się w Janinach ziemi Suwalskiej 25 kwietnia 1858 r. Seminarjum Warszawskie ukończył w r. 1884. Kolejno zajmuje rozmaite stanowiska […]

Sprostowanie

ossow
ossow

Szanowny Panie Redaktorze! Pozwalam sobie prosić o zamieszczenie w Pańskiem poczytnem piśmie kilku słów, dopełniających sprawozdanie z poświęcenia pomnika w Ossowie. Przedewszystkiem tytuł „niezmordowanej” nazbyt […]

Na mogile tych, którym nie było dokonać cudu, wzniesiono pomnik

ossow
ossow

Wczoraj właśnie odbyła się rzewna uroczystość odsłonięcia po­święcenia pomnika ossowskiego. Zgromadziła ona przeszło 3.000 osób, przeważ­nie przedstawicieli stolicy i mieszkańców okolicznych, przybyłych oddać hołd poległym. Był więc duży, kilkaset głów liczący oddział harcerzy war­szawskich, do którego przyłą­czyła się drużyna wołomiń­ska; były harcerki, był liczny zastęp naszych dzielnych wio­ślarzy i wioślarek ze sztanda­rami, liczny pluton „Sokołów”, dalej oddział Związku strzelec­kiego z Wołomina, grupa b. Hallerczyków, była też mło­dzież niektórych szkół warszawskich, obok której dzia­twa szkolna z Wołomina pod kierunkiem nauczycieli. Dzia­twa szkolna z Osowa, niosąc małe chorągiewki o barwach narodowych, przybyła wraz z procesją z parafii W Okuniewie, wiedzioną przez probosz­cza ks. Wasilewskiego; towa­rzyszył jej odział Okuniewskiej straży ogniowej z orkiestra. Armie reprezentował: batalion manewrowy piechoty z doświadczalnego Centrum wyszkolenia w Rembertowie, bateria 28 p. a. p. z manewro­wego dywizjonu w Rembertowie i orkiestra 36 p. p. wszystko pod dowództwem ppułk. Patera.

Pożar w Kobyłkach pod Wołominem

Dziwne było zachowanie się miejscowej lud­ności, która widząc szerzącą się gwałtownie pożogę, w każ­dej chwili zagrażającą ich mieniu nie chciała nieść straży po­ mocy. Dopiero policja opornych zmobilizowała, zmuszając ich do pracy.

Karygodna bierność mieszkańców wsi Kobyłka

Akcję ratunkową straży utrudniały: brak w pobliżu wody, silny wiatr i, co najważniejsze, obojętność mieszkańców wsi Kobyłka, którzy żadnej pomocy straży nie udzielali, lecz przyglądali się, jak płonie dobro sąsiadów. Nadto niektórzy mieszkańcy, widząc nadjeżdżającą straż, uciekali z końmi do lasu, nie chcąc ich użyczyć do dostarczania wody.