Urodzony 2 października 1898 w Warszawie, zmarł 18 I 1972 w Wołominie. Cukiernik, s. Leona (ur. 1847) – maszynisty kolejowego i Kazimiery Marii z d. Bańkowskiej, mąż Antoniny z d. Pogorelow (1902-1971), ojciec Waldemara (1923-1943) i Jerzego (1924-1987). Mieszkał przy ul. Kobyłkowskiej 3 w Wołominie (od 2 VIII 1923), następnie przy ul. Granicznej 1A (obecnie ul. gen. Augusta Emila Fieldorfa). Absolwent 2 klas gimnazjalnych, Szkoły Podoficerskiej 5. Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego (1920). 6 II 1941 złożył egzamin przed Komisją Egzaminacyjną Izby Rzemieślniczej w Warszawie i uzyskał tytuł mistrza rzemiosła cukierniczego.
Zmobilizowany 17 października 1944 w Rejonowej Komendzie Uzupełnień w Woli Karczewskiej. Od 1944 plutonowy, sekretarz sekcji polityczno-wychowawczej. Awansowany do stopnia sierżanta 2. Pułku Piechoty 1. Warszawskiej Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki (1945). Uczestnik walk o Warszawę, Berlin, zdobycie miast Zachodniego Pomorza, m.in. Tempelburga (Czaplinka), Falkenburga (Złocieńca), Dramburga (Drawska Pomorskiego), Złotowa, Jastrowa, Rederitz (Nadarzyc), Frydlandu Pomorskiego (Debrzna), walk o sforsowanie Odry i przerwanie obrony Niemców na jej zachodnim brzegu.
Właściciel przedsiębiorstwa handlowego “Bomboniera” – cukierni z ogródkiem przy ul. Warszawskiej 21 w Wołominie (od strony torów kolejowych). 13 sierpnia 1947 zarejestrowany w warszawskiej Izbie Przemysłowo-Handlowej (nr 390), członek Związku Zrzeszeń Kupieckich woj. warszawskiego i Zrzeszenia Kupców w Wołominie (1947). Odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi, Medalem za Warszawę 1939-1945, Medalem za Udział w Walkach o Berlin, Odznaką Kościuszkowską (1948), otrzymał m.in. podziękowanie za udział w walkach od naczelnego dowódcy Wojska Polskiego gen. broni Michała Roli-Żymierskiego.
Źródło: Księga zmarłych parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Wołominie, 1972; dokumenty ze zbiorów prywatnych wnuka Karola Gilskiego [Warszawa, 3 grudnia 2014].
+ There are no comments
Add yours