(ur. 4 IV 1889 w Karczewcu, pow. Węgrów − zm. 5 XII 1972 w Wołominie)
Piekarz, s. Aleksandra i Tekli z d. Chróścickiej, mąż Heleny z d. Modzelewskiej (1889−1971), ojciec Eugeniusza Szczepana (1911−1981), Jadwigi (1913−1997), Kazimiery (1915−1992), Janiny Elżbiety (1919−1988), Lucyny (1922−2014), Romana (ur. i zm. 1924) i Aleksandra Szymona (1926−2015) – rzemieślnika. Absolwent Publicznej Szkoły Powszechnej w Karczewcu (1900), czeladnik rzemiosła piekarniczego w piekarni Juliana Garbolewskiego w Jadowie (1906).
Po wyjeździe Juliana Garbolewskiego do Wołomina właściciel tej piekarni (do 1922). Właściciel piekarń w Urlach (1922–1923) i w Wołominie (1923–1950), początkowo w wynajętym lokalu w domu Furgana przy pl. Górnośląskim (1923−1936). W 1932 zbudował dom rodzinny przy ul. Przyjacielskiej 2 w Wołominie. Od 1936 właściciel piekarni, która funkcjonowała na tej posesji pod szyldem „Jan Żmudzki i synowie Aleksander i Eugeniusz”. W czasie II wojny światowej zaopatrywał 1/4 mieszkańców Wołomina w dobrej jakości pieczywo. W latach 1950–1955 piekarz we własnej piekarni, przejętej przez przymusowy zarząd państwowy i przekazanej Powszechnej Spółdzielni Spożywców (PSS) „Społem” w Wołominie.
Społecznik, skarbnik (od 14 II 1931), później prezes Związku Piekarzy w Wołominie, współzałożyciel Banku Rzemiosła w Jadowie i w Wołominie, współbudowniczy kaplicy przy kościele Matki Bożej Częstochowskiej przy ul. Kościelnej 54 w Wołominie.
Źródło: dokumenty ze zbiorów prywatnych syna Aleksandra Żmudzkiego
[Wołomin 13 IV 2015]
+ There are no comments
Add yours