Ur. 11 lutego 1922 w Moskwie zm. 22 czerwca 2004 w Warszawie.
Inżynier ekonomista, s. Aleksandra (zm. 1956) i Aleksandry Iwanowny Udalcow, mąż Jadwigi z d. Radzikowskiej (1925-2015), ojciec Andrzeja Eugeniusza (1948-2012) [zob.], Wojciecha i Lecha. Mieszkaniec Wołomina od 1923 do 1959, w którym z całą rodziną przeprowadził się do Warszawy. Absolwent średniej Szkoły Technicznej w Warszawie (1939), Oficerskiej Szkoły Lotniczej Szkoła Orląt” w Dęblinie (1945), Zaocznego Studium Organizacji Zaopatrzenia i Gospodarki Materiałowej w Warszawie (1961). Uczestnik kursów z dziedziny ekonomii i sportu.
Od grudnia 1945 przez ok. 2 lata pilot wojskowy w I Warszawskim Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w stopniu podporucznika. Zwolniony z wojska w związku z utrzymywaniem listownych kontaktów z siostrą Walą (zm. ok. 2000, która w wyniku II wojny światowej znalazła się Los Angeles w Stanach Zjednoczonych Ameryki, gdzie wraz z rodziną mieszkała do końca życia). Pracownik w ośrodku szkolenia lotnictwa cywilnego w Krywlanach (Białystok) oraz w Centralnej Szkole Pilotów i Mechaników Ministerstwa Komunikacji (CSPIM) w Ligotce Dolnej k. Kluczborka (1947-1948). Następnie przez ok. 25 lat pracownik w Zakładach Przemysłu Cukierniczego,,22 Lipca” (d. E. Wedel) – kierownik w działach zbytu i ekonomicznym, od 1968 inżynier zmianowy ds. produkcji. Od 1972 przez ok. 9 lat (do emerytury) specjalista ds. planowania i koordynacji w Zakładach Wytwórczych Lamp Elektronowych im. Róży Luksemburg przy ul. Karolkowej 44 w Warszawie.
Równolegle trener piłki siatkowej (sekcji piłki siatkowej w KS Huragan” w Wołominie i w LZS Mazowsze” w Zegrzu). Przez większość życia bardzo aktywny sportowiec oraz działacz sportowy. Grał w piłkę nożną, a następnie siatkową w KS “Huragan” w Wołominie (1938-1961), kierownik sekcji piłki siatkowej (od 1947), członek Zarządu KS “Huragan” (1954-1960). Zawodnik m.in. drużyny piłkarskiej KS “Huragan”, która w okresie okupacyjnych lat 1941-1944 uczestniczyła w rozgrywkach grupy B konspiracyjnego Warszawskiego Okręgowego Związku Piki Nożnej. Przez wiele lat prezes Mazowiecko-Warszawskiego Związku Piłki Siatkowej oraz sędzia piłki siatkowej, w tym od 1964 sędzia państwowy Państwowego Związku Piłki Siatkowej.
Odznaczony m.in. Srebrnym (1956) i Złotym Krzyżem Zasługi (1968), Srebrną Odznaką 25-lecia WOZPN (1946), Srebrną (1954) i Złotą Odznaką WOZPN (1959), Srebrną Odznaką Rady Głównej ZS “Kolejarz” (1954), Srebrną (1957) i Złotą Odznaką PZPS (1963), Złotą Odznaką Federacji KS “Kolejarz” (1962), Medalem 20-lecia Ludowego Związku Sportowego (1966), Złotą Odznaką GKKFIT “Za Zasługi dla Województwa Warszawskiego” (1967), Odznaką GKKFIT “Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej” (1969), Odznaką GKKFIT “Za Zasługi dla Wychowania Fizycznego i Sportu” (1970), Medalem 50-lecia Piłki Siatkowej w Polsce (1974), Złotą Odznaką Honorową 50-lecia KKS “Huragan” (1974) i Złotą Honorową Odznaką KS “Huragan” z okazji 75-lecia (1998).
W 1993 otrzymał legitymację potwierdzającą zaliczenie go do grupy osób uprawnionych do ulg i świadczeń określonych w ustawie z 241 1991 o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego.
Źródło: dokumenty ze zbiorów prywatnych syna Wojciecha Tokarskiego [Warszawa 17 XII 2014)
+ There are no comments
Add yours