Dnia 9 stycznia odbyła się choinka noworoczna dla młodzieży szkolnej. Dnia 28-29 marca 1954 r. odbyła się wycieczka uczniów klasy IV wraz z dyrektorem szkoły i wykładowcami technologii do Zakładów Szklarskich “Ujście”. Wycieczka miała na celu zapoznanie uczniów z nowoczesnymi urządzeniami mechanicznymi zastosowanymi w przemyśle szklarskim. Przy końcu roku szkolnego złożyło z klasy czwartej 27 uczniów egzamin dojrzałości i otrzymało dyplomy technika – technologa szkła. W czasie wakacji nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora szkoły. Dotychczasowy dyrektor, Teofil Gumiński, objął funkcję kierownika internatu, a na jego miejsce powołano od 1 sierpnia Piotra Rostkowskiego, dyrektora Zawodowej Szkoły im. Konopczyńskiego w Warszawie.
Technikum posiada kierunek nauczania – technologia szkła – i liczy cztery klasy, bo klasa normowania wróciła od wakacji do swej szkoły macierzystej t. j. do Technikum Ceramicznego w Warszawie. Energiczna propaganda na rzecz naboru pozwoliła w czasie dodatkowego egzaminu przy końcu sierpnia zorganizować dwie klasy pierwsze technologii szkła, co razem stanowi pięć klas tego kierunku z liczbą młodzieży 168 osób. Obok nauki teoretycznej w szkole młodzież klas pierwszych i drugich przechodzi szkolenie warsztatowe w wymiarze sześć godzin tygodniowo. Szkolenie to odbywa się w miejscowej hucie szkła, która zapewnia młodzieży materiał i sprzęt szkoleniowy, a szkoła opłaca tylko nauczycieli zawodu, rekrutujących się z pośród pracowników huty. Należy podkreślić szczególna rolę pracownika huty, Stanisława Lindego, który naucza zawodu, zapewnia należyta organizację nauki przy warsztacie i otacza młodzież prawdziwie ojcowską opieka w zakładzie i poza zakładem. Od 1 września 1954 zaangażowany został ponadto etatowy nauczyciel zawodu, Paweł Kowalski.
Etatową obsadę przedmiotów teoretycznych tworzyli ob. ob. Aleksander Dobrzański, Wacław Nowotny, Czesław Konieczny i od 1. IX. 1954 ob. Stanisław Piotrowski, absolwent Akademii Wychowania Fizycznego, reszta to nauczyciele dochodzący o niepełnym wymiarze godzin nauczający przedmiotów: j. polski – Z. Sznitko, j rosyjskiego – L. Dobrzyński, matematyki i fizyki – Zch. Nitschke, materiałonoznawstwa – R. Faustyn; chemii – M. Rey; ćwiczenia laboratoryjne – L. Nitschke, Z. Zand; T. Witkowski – pełniący jednocześnie obowiązki kierownika laboratorium, laborant – Woropaj.
Autora wspiera Wołomin Światłowód
Wszystko się zgadza, oprócz Sznitko, która zaczęła nauczać języka polskiego w 1961r. bez klasy 5-ej maturalnej, wcześniej uczył polskiego Waldemar Błoński, pseudo Picek. Co najmniej od 1957r
To żywcem przepisana kronika szkolna…
To w tej kronice ktoś się pomylił, bo ja chodziłem do TPsz w latach 57-62 i przez cały ten okres jp.nauczał mnie PICEK, czyli Waldemar Błoński. Przez 5 lat nie mogłem picka pomylić ze Sznitkową, tym bardziej, że jej w ogóle nie znam i nigdy jej na oczy nie widziałem.