Henryka Kurówna. To ona uratowała kościół w Postoliskach.
Po ostatnim artykule na temat historii kościoła w Postoliskach za probostwa ks. Aleksandra Bujalskiego (1925-1928) i ks. Romana Adamskiego (1928-1946) skontaktował się z nami pan […]
Po ostatnim artykule na temat historii kościoła w Postoliskach za probostwa ks. Aleksandra Bujalskiego (1925-1928) i ks. Romana Adamskiego (1928-1946) skontaktował się z nami pan […]
W 1932 roku dwudziestotrzyletnia panna „Helena Zofia Tabaszewska rodem z Trzebini po zakończeniu studjów z zakresu pedagogicznego (dział rachunkowości handlowej) i złożeniu dyplomowego egzaminu klauzurowego […]
Kazimiera była córką państwa Olszewskich: łagodnego Karola i energicznej, trochę nerwowej Rozalii – właścicieli dworu w Zabrańcu. W wieku 13 lat poznała Jana Sałygę, który […]
Mieszkańcy Starego Grabia darzyli ją szacunkiem i sympatią. Uczniowie cenili za umiejętność przekazywania wiedzy i cierpliwość. Toteż, w 1999 roku, w 21 rocznicę Jej śmierci […]
Na pytanie: czy pamięta pan/pani wołomińską rodzinę Bohuszów? – najczęściej w odpowiedzi słyszałam: o, tak, pamiętam – lekarza… I to jest prawda, ponieważ Eugenia i […]
Był nauczycielem 7-klasowej Publicznej Szkoły Powszechnej nr 2 w Wołominie. Urodził się 13 lutego 1891 roku w Jadowie, tu mieszkał do 1913 roku. Ukończył Seminarium […]
Wacław Nowotny – 23.III.1904 – 23.IV.1985 W 2009 r. minęła 105-ta rocznica urodzin Wacława Nowotnego, technologa szkła, specjalisty w dziedzinie budowy pieców szklarskich, a przede […]
W wołomińskich szkołach pracował od 1928 roku. Do 1929 roku uczył w Publicznej Szkole Powszechnej Nr 2 w Wołominie, następnie został przeniesiony do Publicznej Szkoły […]
Pamiętam pana Michała, mojego sąsiada. Mieszkaliśmy w bloku nr 3 na Osiedlu Słoneczna w Wołominie, on pod czwórką, ja pod piątką. Nieraz dyskretnie spoglądał na […]
Mimo wieloletniego stażu pracy bardzo solidnie przygotowywała się do każdej lekcji, pisząc konspekty. W 1968 roku była wychowawczynią klasy repetentów, klasy bardzo trudnej, wymagającej „silnej […]
31 października 1932 roku Zofia Wanda Bublewska napisała swój życiorys. W dwunastu zdaniach ujęła 52 lata swojego życia, w którym przeplatały się szczęście, niedola, rozpacz […]
„W latach trzydziestych XX wieku podjął pionierską działalność nad zmianą oblicza polskiej szkoły i wiejskiego środowiska swoich uczniów. W czasie okupacji hitlerowskiej uczył w jawnej […]
Jej profesją było nauczanie języka polskiego, opiekowała się też biblioteką szkolną. To były jej pasje i im poświęcała najwięcej czasu, zaś dla uzupełnienia etatu uczyła również rysunku i prowadziła zajęcia praktyczne z dziewczętami. Dużym wyzwaniem dla Wiesławy Cicheckiej była organizacja konkursów czytelniczych, na które składały się: recytacje wierszy, piosenki, dzienniczki lektur, albumy przedstawiające ilustracje przeczytanych książek, albumy tekstowe, prace indywidualne i zbiorowe, plastyczne (z papieru, tektury, filcu i innych materiałów). W pierwszym, trwającym trzy miesiące konkursie, wzięły udział wszystkie klasy (począwszy od klas drugich). Ogółem dzieci wykonały 225 prac w tym: 44 albumy, 65 prac różnych i 116 dzienniczków lektury. 6 maja 1958 roku komisja złożona z kierownika szkoły oraz nauczycielek: Marii Łukaszewicz i Ireny Haberman wyróżniła i nagrodziła 47 prac.