Sprawa komunistów wykrytych w Zielonce

Sprawa komunistów, wykrytych w Zielonce przedstawia niezwykle ciekawy i charakterystyczny materjał. Po pogromie komunistów w czasie pochodu w dniu pierwszym maja i zabraniu wielu sztandarów, po wykryciu następnie organizacji i przyłapaniu podczas zebrania komitetu młodzieży komunistycznej przy ulicy Wolskiej, rozbitki tejże młodzieży straciły grunt pod nogami i prawe przestały egzystować. Po dużych jednak wysiłkach nowym nadesłanym specjalnie agitatorom udało się sformować ponownie komitet, który po b. ostrożnej, konspiracyjnej robocie i reorganizacji, odważył się urządzić nowe komunistyczne zebranie młodzieży. Jako teren do nowego wystąpienia, wobec obawy przed policją polityczną, uznano miejscowość letniskową. Wybrano Zielonkę.

Tutaj przyjeżdżano w rozmaitych sportowych, podróżnych i wogóle maskaradowych kostiumach, aby odwrócić od siebie uwagę. Początkowo projektowano urządzać zebrania komunistyczne w lesie, jednak ostrożni agitatorzy przyszli do wniosku, że lepiej działać w ukryciu: wybrano więc stodołę niejakiego Adama Michlewicza, którego oczywiście skaptowano za b. grube pieniądze i nocną porą rozpoczęto komunistyczne zebrania.

Za pierwszym razem w nocy z 21 na 22 czerwca zgromadziła się cała komuna. Po pewnych wstępnych ceregielach na przewodniczącego obrano znanego komunistę i agitatora Stanisława, syna Ferdynanda, Demkie, i znanego pod pseudonimem „Stasiek Student”. Pierwszy i ostatni głos zabrał „towarzysz” — aż z samej Moskwy — Salamon Natan, i rozprawiał o walce partyjnej, o potrzebie formowania nowych jaczejek komunistycznych, o wypadkach krakowskich, o pomocy więźniom politycznym, o podatku… ale na rzecz partji, o dalszej agitacji w wojsku… i t. p. rzeczach. Zebrani oczywiście wszystkie wskazówki i rozkazy „moskowskago towaryszcza” przyjmowali posłusznie i obiecali solennie przybywać nadal na każde wezwanie małemi grupkami z dworca Wileńskiego.

Gazeta Poranna 2 Grosze
R. 12, 1924, nr 197