Tajne nauczanie jako forma obrony wołomińskiej społeczności przed okupantem Wybuch wojny dla całej społeczności Wołomina był wielką tragedią, ale wołominiacy nie poddawali się. Od pierwszych […]
Stan szkolnictwa w Wołominie w roku 1939 W Wołominie w roku 1939 działały cztery szkoły powszechne. Szkoła nr 1 i nr 2 mieściły się w […]
Zbliża się 55-ta rocznica powstania 51-szej Mazowieckiej Drużyny Harcerstwa Polskiego na terenie Wołomina. Warto przypomnieć jego początki, bowiem z pewnością niewielu wołominiaków ją pamięta. Rzecz […]
1905 – Stanisław Brzuszczyński pobudował dom przy ulicy Duczkowskiej róg Długiej (obecnie ulica Wileńska róg Legionów w Wołominie). 1918 – Koniec I wojny światowej […]
Na pytanie: czy pamięta pan/pani wołomińską rodzinę Bohuszów? – najczęściej w odpowiedzi słyszałam: o, tak, pamiętam – lekarza… I to jest prawda, ponieważ Eugenia i […]
Był nauczycielem 7-klasowej Publicznej Szkoły Powszechnej nr 2 w Wołominie. Urodził się 13 lutego 1891 roku w Jadowie, tu mieszkał do 1913 roku. Ukończył Seminarium […]
W wołomińskich szkołach pracował od 1928 roku. Do 1929 roku uczył w Publicznej Szkole Powszechnej Nr 2 w Wołominie, następnie został przeniesiony do Publicznej Szkoły […]
Była osobą wysoką, szczupłą, o gładko uczesanych włosach przyprószonych siwizną, a także zasadniczą, odważną w wypowiadaniu sądów, pryncypialną w swoich poglądach, kontrowersyjną, mimo to lubianą […]
Pozwolę sobie zaprezentować rodzinę państwa Kwapiszewskich, która tak zacnie wpisała się w dzieje miasta Wołomina. Kontaktuję się często z panią Krystyną Kwapiszewską, która darzy mnie […]
Stanisława Maria – córka nauczyciela Aleksandra Metelskiego i Marii z Nowosielskich, urodziła się 20 kwietnia 1913 r. w Puławach. W trakcie pracy zawodowej była nauczycielką […]
Myśl napisania tego opracowania powstała po przeczytaniu pracy Krystyny Kwapiszewskiej pt. Tajne nauczanie na terenie miasta Wołomina w okresie okupacji (komplety gimnazjalne prowadzone przez “Natalię”)1. […]
…przybyła tu do pracy w wieku 36 lat i skutecznie zaczęła zmagać się z negatywami. Jej optymistyczne nastawienie do życia i pracy nie było żadnym luksusem, lecz koniecznością. To podejście określało jej samopoczucie, sposób postępowania i jakość stosunków z innymi ludźmi. Najbardziej charakterystyczne było jej nastawienie do dzieci i młodzieży. To w nich wpajała zasady dobrego zachowania, szacunku do siebie samych i innych, mówiła, że nauczyciel jest przyjacielem ucznia, także w trudnych sytuacjach. A tych nie brakowało.
Zofia Wanda Bublewska (1880 – 1946) Zofia Wanda Bublewska urodziła się 10 marca 1880 r. w Poniewieżu, na Żmudzi. Była córką Emilii z domu Rodkiewicz […]
