Slężany nad Bugiem, W. Komierowskiego. Położenie wzniesione nad poziom rzeki, grunt jęczmienny 2 klassy, uprawa jego 4polowa, z rotacyą następującą: 1 Pszenica, 2 Ziemniaki, 3 Jęczmień z Koniczyną, 4 Koniczyna na puł z Brzanką (trawą Tymoteusza). Pole słabsze piaskowe, oddzielnie zasiewa się żytem, po 3letnim ugorze. Pomimo suszy letniej, jęczmień był bardzo piękny, i pszenica dosyć dobra. Siew brzanki w pomieszaniu z koniczyną, korzystny jest z tego względu, że w razie kiedy jedno chybi, drugie utrzyma się i da przyzwoitą paszę, jak to właśnie w tym roku zdarzyło się z koniczyną, której nieudanie się, nagrodziła obfitość brzanki, i tej znaczny zapas w stogach widzieliśmy. Ziemniaki dobrze rosły. Łąki nadbużne, wydające siano dobre gradowe, ugorują co 4ty rok.
Włościanie od lat 6ciu oczynszowani, mają gruntów słabszych po włóce, z których płacą czynszu po 30 złotych. Z zakładów przemysłowych, jest gorzelnia. Ogród owocowy, brzegiem wzgórza podłużnie rozciągający się, ma piękny widok na rzekę spławną i okolicę, przytem porządnie jest utrzymywany. Wydma piaszczysta na górce koło dworu, skutecznie ustalona za pomocą (trawy) jęczmionki piaskowej i wierzby kruchej. Zdałoby się pomiędzy tą, podosadzać jeszcze sośniny i brzeziny, dla większego wzmocnienia, osłony i upożytecznienia gruntu, oraz dalej takie pokrywanie piasków rozszerzać. Roślina podbiał, sama przez się ustala piaski lotne, po nizinach nadbrzeżnych i namułach wyspy rzeczne tworzących.
Gazeta Rolnicza, Przemysłowa i Handlowa
1850, no 46
Autora wspiera Wołomin Światłowód
+ There are no comments
Add yours