O kilka wiorst od Warszawy leży wieś fabryczna Marki, której ludność szybko wzrasta. Z każdym też rokiem daje się tam coraz bardziej uczuwać brak kościoła. Przed pięciu czy sześciu laty myślano już o zaradzeniu tej potrzebie, ale nikt jakoś na razie zamiaru nie poparł i skończyło się na dobrych chęciach. Teraz znowu poruszono sprawę budowy kościoła i tym razem już nie upadła, gdyż podtrzymał ją gorliwie ksiądz Dąbrowski zarządzający kościołem filjalnym w Grodzisku. Za jego staraniem w uroczystość N. M. P. Różańcowej odbyło się na cmentarzu kościelnym w Grodzisku liczne zebranie parafjalne, na którem wszyscy prawie jednomyślnie zawołali: „Chcemy budować kościół i damy na to pieniądze”.
Obok włościan w zebraniu brało udział kilku właścicieli dworów i wielkich cegielń. Uchwalono złożyć na budowę kościoła 20 tysięcy rubli, a nadto właściciele gruntów w Markach za rzeczką przy sosie radzymińskiej: Karol Borkowski, Franciszek Motyczyński, Jan Marchewka i Ludwik Mańk ofiarowali razem 2 morgi i 100 prętów ziemi pod budowę domu Bożego. Zaraz też ustanowiono radę budowlaną, do której powołani zostali: na przewodniczącego hrabia Małachowski, właściciel wielkiej fabryki dachówek żłobionych; na skarbników: Różycki, współwłaściciel kolejki żelaznej między Warszawą a Markami, i ksiądz Dąbrowski; na członków zaś rady: właściciele cegielń Rościszewski i Trembiński, oraz gospodarze Borkowski i Motyczyński.
Nowy kościół ma być murowany z cegły na sposób „wiślano-gotycki”, według planu budowniczego Jana Hinczy. Składać się będzie z trzech naw jednakowej wysokości, sklepionych krzyżowo. Długi ma być wewnątrz 73 łokcie, a szeroki 39 łokci. Front zdobić będzie wieża 70 łokci wysoka. Na zewnątrz mur nie będzie tynkowany.
— Należy też wspomnieć, że po uchwaleniu budowy kościoła, starozakonny Halber, właściciel wielkiej cegielni, nadesłał pierwszy radzie budowlanej „na początek” 150 rubli.
Gazeta Świąteczna
R. 17, 1897, no 43 (877)
Autora wspiera Wołomin Światłowód
+ There are no comments
Add yours