Pamiętajcie
Film to dokument historyczny pokazujący wojenną historię Marek, opowiedzianą ustami kombatantów (major Jerzy Zybert i kapitan Michał Babiuch), świadków tamtych wydarzeń. Reżyser prowadzi nas po […]
Film to dokument historyczny pokazujący wojenną historię Marek, opowiedzianą ustami kombatantów (major Jerzy Zybert i kapitan Michał Babiuch), świadków tamtych wydarzeń. Reżyser prowadzi nas po […]
Kołaków w Gminie Dąbrówka, a właściwie okolice tej miejscowości stały się wiosną 1944 roku teatrem niezwykłych wydarzeń. To właśnie tam lokalne struktury Armii Krajowej wraz […]
Przez sen usłyszałem nieustanne i głośne pukanie do okna, które przeszło w istny łomot. W okno bębniła pięściami Ada (…). Z jej ust usłyszeliśmy słowa […]
Zrzut pod Kołakowem był jednym z wielu, jakie wykonano w okupowanym przez Niemców kraju. Łącznie zrzucono do Polski 316 cichociemnych oraz 28 kurierów i emisariuszy. Po przegranej wojnie obronnej Polski w 1939 roku, upadku Francji w 1940, polski rząd przybył do Wielkiej Brytanii. Tam w sztabie Naczelnego Wodza powołano Oddział Specjalny. Powierzono mu zadanie łączności z ruchem oporu w okupowanym kraju. To on werbował i starannie selekcjonował żołnierzy gotowych na desant do kraju. Przyszli skoczkowie przechodzili mordercze szkolenia spadochronowe, trening fizyczny, uczono ich biegłego posługiwania się bronią.
W tym roku przypada 76 rocznica tragicznej śmierci Józefa Młyńskiego – patrioty, nauczyciela związanego z gminą Klembów i zasłużonego żołnierza. Został zamordowany w ostatnich dniach […]
Ur. 24 XI 1914 w Grodźcu k. Konina − zm. 24 II 2011 w Pułtusku Księgowy, s. Jana i Stefanii z d. Smarzyńskiej, brat Haliny, […]
Pedagog, harcmistrz, działacz i instruktor harcerski, s. Franciszka Wacława (1869−1940) i Leonardy z d. Podgórskiej (1877−1944), brat Aleksandry (1900−1943) [zob.], Anieli Rollinger (1913−2001), Eugenii, Stanisławy, Karola (1902−1980) i Wacława, mąż Marii z d. Puc (1921−1983), ojciec Jolanty, Włodzimierza i Grzegorza (1944−2008). Członek Związku Harcerstwa Polskiego od 1 II 1936. Żołnierz Szarych Szeregów i Armii Krajowej w stopniu kapitana ps. „Wiktor”, „Tesiek”. W ramach AK ukończył pierwszy kurs w Szkole Podchorążych Piechoty w Wołominie (październik 1942). Brał udział w wielu akcjach zbrojnych przeciwko okupantowi niemieckiemu. Dowódca Oddziału Bojowego w strukturach NSZ–AK (marzec 1944). Walczył w Powstaniu Warszawskim (1944).
NKWD nie rozpoczęło aresztowań wraz z otwarciem obozu, pierwsi ludzie którzy trafili w ich ręce więzieni byli w willi “Tatin” w Ostrówku, własności rodziny Dowbor-Muśnickich. Wielu więźniów chorowało na czerwonkę (krwawą dyzenterię). Jest to ostra choroba zakaźna, z willi Dowborów dotarła także do sąsiednich domostw, w wyniku czego zmarła mała Marysia Gołębiowska. Z dostępnych relacji wynika, że obóz nie był jedynym miejscem w którym przesłuchiwano i więziono ludzi. NKWD ulokowało swoje siedziby także w: mieszczącej się obok obozu willi p. Wesołowskich (pomiędzy przesłuchaniami więźniów trzymano w piwnicy, stłoczonych tak, że nie mogli nawet usiąść), domu p. Niedzielskiego, domu p. Jabłońskich (po więźniach pozostały napisy na ścianach), dworze p. Gołębiowskich i willi “Rozalia-Klementyna” przy ulicy Warszawskiej.
Antoni Wełna służył Polsce jako łącznościowiec – podporucznik radiotelegrafista. Zadania jakie miała radiostacja kompanii Orbis (łac. Świat) kierowana przez niego w czasie wojny to m.in. utrzymywanie stałej łączności z Londynem. Niektóre meldunki wywiadowcze nadawane były z narażeniem życia załogi i zawierały informacje o dużym znaczeniu strategicznym np. dotyczyły pilnie strzeżonej tajemnicy hitlerowskiej – informacji o dalekosiężnych rakietach typu V-2 i dalekosiężnych pociskach V-1, których produkcję rozpoczęły Zakłady Doświadczalne w Peeneműnde na wyspie Uznam.
Eugeniusz Ajewski ur. 3 grudnia 1915 r. na Dalekim Wschodzie (Władywostok) w rodzinie patriotycznej. Harcerz. Plut./ppłk. żołnierz podziemia podczas Il wojny światowej. Architekt, działacz społeczny, […]
Rodzeństwo. Ich było pięciu i ona jedna. Dziś Pani Irena – wołomińska nauczycielka, mimo swoich 99 lat doskonale pamięta tamten czas, czas II wojny światowej, […]
W lutym Jan Estkowski razem z Karolem Ciokiem z Tłuszcza zostali przewiezieni do Warszawy i umieszczeni w piwnicy pod domem przy ulicy Szerokiej. 12 lutego oficer śledczy Warszawskiego Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego ppor. Bronisław Łojko zapoznawszy się z dotychczasowymi materiałami wszczął śledztwo przeciwko Janowi Korzybowi z art. 1. Dekretu o Ochronie Państwa z 30 X 1944 roku. Jeszcze tego samego dnia Estkowski został przez niego przesłuchany.
Reprezentant Polski w biegach długodystansowych w meczu międzypaństwowym (1929), mistrzostwach Polski, np. Bieg Narodowy (1928, 1929). Mistrz Polski w biegach na 10000 m (1928, 1929), wicemistrz na 5000 m i przełaj (1928, 1929), brązowy medalista mistrzostw Polski (1927, 1929), finalista mistrzostw Polski: przełaj i 5000 m (1927, 1932). Zamordowany przez niemieckich okupantów (27 IX 1944) w Czarncy, pochowany został na cmentarzu we Włoszczowej, następnie (24 X 1946) ekshumowany i pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (31 X 1946).
U Rucińskiego zaaranżowano kluczowe dla konspiratorów spotkanie. Zasiąść do stołu mieli przedstawiciele lokalnej Armii Krajowej i Narodowych Sił Zbrojnych. Celem rozmów było scalenie obu organizacji na terenie powiatu radzymińskiego. Do analogicznej umowy doszło jakiś czas wcześniej na terenie sąsiedniego powiatu węgrowskiego. Tak więc na ważne spotkanie, prócz Estkowskiego zmierzali szef obwodu mjr. Edward Nowak „Jog”, oficer kontrwywiadu obwodu Wanda Maciejewska „Marcin”, ppor. Stanisław Wierzba oraz ze strony NSZ Józef Bieniek „Romański” i Kazimierz Maliński „Niedzielski”.