Towarzystwo budowy i eksploatacji dróg żelaznych dojazdowych w Państwie Polskiem zostało założone w roku 1900, eksploatuje ono kolej dojazdową Marecką. Pierwotnie kolej dojazdowa Marecka była przeprowadzona do Zakładów Przemysłowych B-ci Briggs w Markach, następnie została przedłużona do miasta Radzymina, a w miarę powstawania nowych fabryk i cegielni, te ostatnie zostały połączone z główną linją, tak, że obecnie Towarzystwo. jest w posiadaniu 32 kilometrów toru kolejowego wraz z bocznicami. Zakłady przemysłowe i fabryki, które mają połączenie z linją główną są następujące: garbarnia w Zaciszu, przędzalnia B-ci Briggs w Markach, zakłady cegielniane Halberów w Pustelniku, garbarnia w Pustelniku, tamże znajdująca się Parowa fabryka dachówek „Pustelnik”, fabryka „Formiarz”, zakłady cegielniane „Rościszewo”, fabryka rowerów w Strudze, zakłady cegielniane „Leopoldynów” i „Wawrzynów”, browar parowy w Radzyminie, towarzystwo „Przetwór” w Radzyminie.
Tabor kolei dojazdowej Mareckiej w obecnej chwili składa się z 5 parowozów o mocy 80 KM. każdy, z 15 wagonów pasażerskich Pulmanowskich 4-o osiowych, 131 wagonów towarowych odkrytych i 13 wagonów towarowych krytych. W roku bieżącym Towarzystwo zamówiło w Pierwszej Fabryce Lokomotyw w Chrzanowie jeden parowóz o sile 80 KM., oraz nosi się z zamiarem zamówienia większej ilości wagonów towarowych. Wobec ustalenia się waluty i w związku z tem ustalenia taryf przewozowych Zarząd Towarzystwa miał możność przeprowadzić w latach ubiegłych szereg inwestycji w zakresie odbudowy toru kolejowego, budynków stacyjnych i taboru, które silnie ucierpiały w okresie kryzysu ekonomicznego, oraz wybudował nowy most żelazny w Markach.
Towarzystwo przez cały czas swej eksploatacji dało następujące swym akcjonarjuszom dywidendy: w roku 1908 — 2%, w 1909 — 3%, w 1910 — 4%, w 1911 — 5 %, w 1912 — 6%, w 1913 i 14-ym — 6%. Podczas wojny, t. j. w latach 1915—1917, jak również w okresie powojennym 1918—1925 Towarzystwo dywidendy nie wydawało z powodu znacznych kosztów eksploatacyjnych, związanych z doprowadzeniem kolei Mareckiej do stanu normalnego. Trzeba zaznaczyć, że w czasie ewakuacji Warszawy cały prawie tabor i część toru Kolei Mareckiej zostały przez ustępujących Rosjan wywiezione, częściowo zaś uszkodzone.
W roku bieżącym Towarzystwo wypłaciło za rok ubiegły dywidendę w stosunku 3%, rok zaś 1927-y w związku ze znacznie powiększonym ruchem budowlanym jest dla Towarzystwa pomyślnym. Kapitał Towarzystwa wynosi obecnie, po przewalutowaniu majątku 2.000.000 zł., po dzielony jest na 40.000 sztuk akcji po 50 zł. każda. Towarzystwo obligacji ani długów nie posiada. Zarząd Towarzystwa stanowią: Prezes Bronisław Goldfeder, Józef Budkiewicz i Józef Goldfeder jako Dyrektorzy Zarządu. Zastępcą jest inż. Tadeusz Neuman, Dyrektorem Zarządzającym Koleją Marecką Robert Heyman.
Wobec tego, że eksploatowana przez Towarzystwo Kolej Marecka posiada jedynie 20 km. magistrali, koszty eksploatacyjne stanowią stosunkowo znaczną sumę, wobec czego Towarzystwo już od szeregu lat pracuje nad projektem przedłużenia istniejącej trasy kolejowej, zaczynając od krańcowej stacji Radzymin przez Serock, położony nad Bugo-Narwią do miasta Pułtuska i dalej przez Maków do Przasnysza. Wszystkie projekty, kosztorysy, plany, memorjały ekonomiczno-techniczne i statystyczne zostały już opracowane z dużą dokładnością, dotychczas jednak wykonanie ich ze względu na warunki ekonomiczne było niemożliwe, chociaż banki i konsorcja finansowe wykazywały duże zainteresowanie się poruszaną sprawą.
Przegląd Komunikacyjny
organ informacyjny poświęcony sprawom komunikacji
wydawnictwo Ajencji Wschodniej.
R. 1, nr 16 (15 października 1927)
Autora wspiera Wołomin Światłowód
+ There are no comments
Add yours