Żałosna apelacja do asesoryi

Wyjechałem z Warszawy zabrawszy z sobą synowców moich z konwiktu dla samej tylko satysfakcyi rodziców, znacznym jednak kosztem co do powozów zabrawszy, oraz doktora, z którem i zabawiłem się czas jakiś w Chrzęsnem dla dokończenia komisyi granicznej, rozpoczętej i pomyślnie do skutku doprowadzonej, przez którą dziesięciu gospodarzy kątników, alias bojarów, dostało się do Chrzęsna z gruntam i i lasami większą połowę wynoszącemi, niżeli wziąłem w posesyą przy prawie kupnem. W prawdzie cały ten proceder kosztował mnie przeszło 1000 czerwonych złotych, tak na opłatę i na sustencye komisarzy, jako też patronów, geometrę i inne wypadki przy najczulszem i najpilniejszem staraniu. Sami nawet tutejsi urzędnicy znali mój sposób czynienia za najosobliwszy i przykładu niemający, ażeby jednym aktem można było zakończyć zupełnie, stało się zaś to tym sposobem, że pierwej ze starostą sulejowskim zgodziwszy się na komisarzów do reskryptu królewskiego, zgodziłem się na geometrę do uformowania mapy i wyprowadzenia duktów, a w terminie zebrani komisarze mając wszelką gotowość, musieli bez limit przystąpić do samej sprawy i dekret rzeczywisty ferować.

Żałosna była wprawdzie apelacya do asesoryi, przez którą zostałbym na morze znowu nieprzebyte odsunięty, lecz znalazłem konstytucyę jeszcze za posesyi Paca, pisarza litewskiego, wyjednaną do rozgraniczenia się praecisa appelatione i chociaż inni komisarze sądzili, przecież do Rady Nieustającej zanieśli pytanie, czyli mają dopuścić apelacyi albo nie? Wyjednałem rezolucyą Rady na mocy tej konstytucyi, determinującą sąd ostateczny, bez apelacyi, a za tą rezolucyą sprowadziłem znowu komisarzy i kopce zasypano na wieczną trwałość. Rozumiem że ten ekspens znacznie miałem nagrodzony, a ta wieś wprzód cale nieodpowiadająca, może opłacić szacunkiem teraz wartość do 8,000 czerwonych złotych, kosztująca już mnie wprawdzie w nakładach różnych reperacyi i tego praw a do 7,000 czerwonych złotych.

Pamiętniki Józefa Kossakowskiego biskupa inflanckiego