12 maja 1944 roku Mikołaj Błeszyński wspólnie z Kazimierzem Pazio został zatrzymany przez żandarmerią niemiecką w sklepie przy Legionów 53 w Wołominie. Obaj zostali przewiezieni pod dom żołnierza NSZ z Wołomina − Tadeusza Ostojskiego ps. „Słoń” na ul. Ręczajską (obecnie ul. gen. Władysława Sikorskiego) w Wołominie i zmuszony do załadunku mebli na podstawiony pojazd. Po wykonaniu pracy Mikołaj Błeszyński został postrzelony w nogi i ręce, związany drutem kolczastym razem z Kazimierzem Pazio i wrzucony do podpalonego domu Ostojskich. Spłonęli żywcem z babką Tadeusza Ostojskiego − Marianną i ich 26-letnią kuzynką. W nocy z 12/13 V 1944 zwłoki Mikołaja zostały przeniesione przez rodzinę do jego domu na ul. Błotną w Wołominie, a stąd na cmentarz parafialny przy al. Jana Pawła II (d. ul. Kolejowa) / ks. Kazimierza Pieniążka w Kobyłce. W pobliżu miejsca ich śmierci (przy ul. Władysława Sikorskiego 89 w Wołominie) od wielu lat stoi postument z kotwicą Polski Podziemnej (znak nadziei i symbol Polski Walczącej).
Tadeusz Ostojski
(ur. 15 kwietnia 1925 w Wołominie − zm. 11 maja 1944 w Czarnej k. Wołomina)
Student, s. Teodora (1895−1965) − naczelnika, wiceprezesa Ochotniczej Straży Pożarnej w Wołominie (1933) i Jadwigi z d. Jakubowskiej (1899−1978) − chrzestnej sztandaru Ochotniczej Straży Pożarnej z okazji 30-lecia jej istnienia (1938), brat Lucyny (1936−2001). Żołnierz Polskiego Państwa Podziemnego ps. „Słoń”, m.in. uczestnik akcji zdobywania broni w kwietniu 1944 w placówce żandarmerii polowej strzegącej lotniska niemieckiego budowanego w Zawiszynie pod Urlami oraz akcji na Komunalną Kasę Oszczędności w Wołominie celem zdobycia gotówki na działalność organizacji. Aresztowany przez Niemców, osadzony i przesłuchiwany w budynku Komendy Miasta Armii Czerwonej i Milicji Obywatelskiej przy ul. Polnej 6 w Wołominie (dom nauczyciela Józefa Świerczyńskiego), w nocy 10/11 V 1944 ranny podczas próby odbicia, 11 V 1944 zginął we wsi Czarna k. Wołomina w czasie transportu przez żandarmów do aresztu w Radzyminie (w trakcie nieudanej akcji odbicia przez żołnierzy NSZ).
Zakopany przez Niemców w Radzyminie, następnego dnia koledzy z NSZ przenieśli zwłoki na cmentarz w Kobyłce. Upamiętniony na tablicy poświęconej „Pamięci bohaterskim żołnierzom Armii Krajowej rejonu Wołomin poległych i pomordowanych w latach 1939−1945” w kościele Matki Bożej Częstochowskiej przy ul. Kościelnej 54 w Wołominie.
Odznaczony pośmiertnie Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego (nr. leg. 2−88−18, 1998).
Źródło: dokumenty ze zbiorów prywatnych siostrzeńca Andrzeja Jakubiaka [Warszawa 19 X 2014]; Wypis z aktu śmierci Tadeusza Ostojskiego Nr 204/45 z 1945 Wołomin; Dzieje Wołomina i okolic, dz. cyt., s. 205−206; ks. K. Konowrocki, M. Balicka, dz. cyt., s. 45−46; A. Kołodziejczyk, Zarys dziejów…, dz. cyt., s. 79; Narodowe Siły Zbrojne…. dz. cyt., s. 44−47.
+ There are no comments
Add yours