Upośledzona dzielnica Wołomina

Skargi mieszkańców na gospodarkę władz miejskich

Miasto-ogród Wołominek, nowa dzielnica Wołomina, rozbudowuje się dość szybko. Niestety, dzielnica ta pod względem urządzeń inwestycyjnych jest wielce upośledzona. Obecny burmistrz Wołomina J. Cichecki niewiele dba o zaspokajanie potrzeb Wołominka. Plan finansowo-gospodarczy, zakrojony na szeroką skalę, nawet w najmniejszej części nie jest realizowany.

— Jakie są najgłówniejsze bolączki Wołominka?

— Mieszkańcy skarżą się przede wszystkim na brak oświetlenia elektrycznego, szczególnie na największym Trakcie Warszawskim i ul. Średniej.

Na ul. Gdyńskiej i Republikańskiej odbywa się największy ruch pojazdów konnych i mechanicznych. Na ulicach tych, jak zresztą i na przylegających, brak jest chodników dla pieszych, co stanowi nie tylko niewygodę dla mieszkańców, ale niebezpieczeństwo najechania i kalectwo. Poza tym chodniki obok jezdni są piaszczysto-gliniaste, co za najmniejszym podmuchem wiatru powstają tumany kurzu, a podczas słoty ludzie grzęzną w błocie.

Brak tablic z nazwami ulic Wołominka powoduje, iż ludzie błąkają się po dzielnicy, nie mogąc znaleźć właściwego adresu. Dużą bolączką Wołominka jest brak szkoły powszechnej, o którą mieszkańcy tego przedmieścia zabiegają od 1929 roku. W roku zeszłym społeczeństwo Wołominka, chcąc przyśpieszyć budowę szkoły powszechnej, samorzutnie wyłoniło „komitet budowy szkoły”, który zebrał odpowiednie fundusze i zakupił za nie place przy ul. Przejazd i Lwowskiej. Place te darowano miastu, aby na nich wybudowano szkołę. Jednocześnie jeden z obywateli Wołominka podarował miastu również kilka placów na cele użyteczności publicznej. Część z tej ostatniej darowizny miała być sprzedana i zużytkowaną na budowę szkoły powszechnej.

— Niestety, mimo darowizn, budowa szkoły w Wołominku utknęła na martwym punkcie. Rada miejska miasta Wołomina przyjęła wspomniane darowizny, a wydział powiatowy w Wołominie zatwierdził odnośne uchwały. Dotychczas zarząd miejski nie przystąpił do sporządzenia aktu notarialnego, ani nie ogrodził placów szkolnych. O budowie szkoły nadal głucho.

Goniec Warszawski
R. 3, 1937, nr 286