Tramwaj do Zielonki i Drewnicy

Rozwojowi sieci tramwajowej praskiej w zamiejskie okolice, a między innemi przedłużenia linji nr. 7 od rogatek Ząbkowskich przez Ząbki do Zielonki przeszkadza olbrzymi nasyp kolei dawnej nadwiślańskiej w kierunku Lublina. Nasyp ten nie posiada tunelu nawet na najożywieńszem skrzyżowaniu się linji Warszawa— Lublin, Warszawa— Wilno, z odnogami ku mostowi kolejowemu i w kierunku Targówka i kolejki Mareckiej. Tunel w tym miejscu musi być wykonany, gdyż jest to najważniejszy trakt kołowy dla zaopatrywania Warszawy w produkty, zwłaszcza zaś w furaż, a stan obecny paraliżowania ruchu dłużej nie może trwać.

Otóż jedynym rozwiązaniem tej sprawy jest by na końcu ulicy Ząbkowskiej przy starych rogatkach, tam, gdzie obecnie wznosi się dawny dom poborów rogatkowych, tramwaj linji nr. 7 poprowadzić przez wykop dla pozyskania łagodnego spadku ku tunelowi pod trasą kolei warszawsko-wileńskiej z odnogą ku mostowi kolejowemu. Od tego punktu tramwaj może już biec swobodnie gruntami Targówka stanowiącemi terytorjum XXIV-go komisarjatu do ulicy Ziemowita przez Naczelnikowską przeciąwszy tylko w jednym miejscu na normalnym poziomie odnogę kolejową koło huty szklanej. Stąd ulicą Ziemowita już poza granicami miasta przez folwark Elsnerów do Ząbek, a stąd do Zielonki sąsiadującej z Drewnicą. Miejscowości te wymagają koniecznie połączenia tramwajowego z miastem obecność bowiem kolei normalnej wcale dla mieszkańców nie wystarcza wobec kilku zaledwie par pociągów lokalnych na dobę

Przegląd Wieczorny
1926, № 140