Na ompiackim szlaku: Marki-Pustelnik
Na małej słabo oświetlonej stacyjce wsiadamy z ob. Walerianem Lipskim, uczynnym i ruchliwym Sekretarzem Wydziału Okręgowego OMP województwa warszawskiego, do sławnej ostatnio kolejki Mareckiej. Jedziemy zwiedzić Ogniska O.M.P. w Markach i Pustelniku, oraz niedawno założone Ognisko wyłącznie dla młodzieży starszej w Pustelniku. Jest to Ognisko, które będzie realizować na miejscowym terenie Ompiacki Ruch Młodorobotniczy. I trzeba przyznać, że zaledwie powstało, a już znalazło sobie zaszczytne zadanie realizacyjne i wytrwale je realizuje. Skutki tej realizacji już są widoczne — ob. Lipski wskazuje na względnie czyste ściany wewnętrzne i ławki wagonu twierdząc, że jeszcze przed kilku tygodniami, przed rozpoczęciem akcji przez Ogniska w Markach i Pustelniku, Zarząd Kolejki Mareckiej mógł się „szczycić”, że posiada chyba najbardziej brudne i niechlujnie utrzymane wagony w całym węźle komunikacyjnym warszawskim! A oto widzimy czyste ściany, widzimy świeżą jeszcze farbę.
Ciężkim, leniwym ruchem „odwaliliśmy” nareszcie te 8 kilometrów dzielących Marki od stacji warszawskiej (podobno jeden z obywateli Ogniska w Markach wygrał kiedyś zakład, że na własnych nogach wcześniej dotrze do Warszawy aniżeli kolejka). Znaleźliśmy się w Ognisku ompiackim w Markach. Po krótkiej gawędzie z młodzieżą ompiacką, po wysłuchaniu trosk sympatycznego kierownika Ogniska ob. Fabisia Jana wsiadamy znów do „czystego” wagonu dychawicznej kolejki i jedziemy do Pustelnika.
Tutaj, w Ognisku nieco zasobniej niż w Markach, bo i sala większa i scena jest. Co prawda nie obrotowa ale zawsze scena. Ognisko prowadzi kino w swojej sali i podobno nawet chociaż niewiele ale zarabia, mają również teatr kukiełek (oglądałem specjalną, ładnie z kartonu wykonaną scenę teatru kukiełkowego). Zespoły pracują normalnie — szkoli się w nich młodzież ompiacka. Koła realizacyjne też są. Nawet mają tokarnię drzewną i motor. Pokrótkiej gawędzie z młodzieżą wędrujemy do Ogniska starszej młodzieży, gdzie tworzą się grupy młodorobotnicze.
Zastajemy sporą gromadę, bo około 40-tu młodych robotników, przeważnie tych, którzy przeszli już kilkuletnią szkołę ompiacką w Ognisku. Trzy pokoje lokalu Ogniska bardzo sympatycznie urządzone, nieomal każdy kąt wykorzystany. Zbieramy się w jednym z tych pokojów i prowadzimy rozmowę o tym co już grupy zrobiły i co zamierzają realizować w najbliższym czasie. Dużo się mówi o aktualnie prowadzonej akcji w stosunku do zarządu kolejki mareckiej. O tym jak to pobudzone do czynu ulotkami ompiackimi i wiecem miejscowe społeczeństwo pracownicze napędziło trochę strachu organizatorom, zbyt energicznie pouczając obsługę i kierownictwo kolejki. A na zakończenie kierownik Ogniska ob. Szewczyk przedstawił plan pracy grup młodorobotniczych Ogniska na najbliższą przyszłość. Nie poprzestając na dotychczasowych zwycięstwach i prowadząc dalszą walkę o słuszną sprawę z Zarządem Kolejki Mareckiej zamierza Ognisko przeprowadzić akcję wyborczą do Rady Gminnej, a potem i powiatowej, wystawiając oczywiście swoich ompiackich kandydatów. W dziedzinie akcji kulturalno-oświatowej organizuje się już wzorowy chór ompiacki, ogniska, koło muzyczne i t.p. W dziedzinie przysposobienia zawodowego — kurs motoryzacyjny.
W tym momencie zebranie zostaje przerwane… Słychać trąbkę samochodu i warkot motoru, za chwilę wchodzi do Ogniska ob. Szymanik z Biura Wydz. Wyk. Zarządu Gł. O.M.P. i zawiadamia ob. Lipskiego, że przyjechał nasz Ompiacki Szef Akcji Przysposobienia Zawodowego ob. inż. Ferdynand Ewertyński w celu przekazania pod opiekę ob. Lipskiego ompiackiego samochodu dla celów wyszkoleniowych kursu motoryzacyjnego.
Na tym musieliśmy zakończyć zebranie i po załatwieniu formalności już w towarzystwie ob. Ewertyńskiego i Szymanika wracałem do Warszawy podniesiony na duchu i z pełną wiarą w powodzenie roboty ompiackiej na odcinku Marki—Pustelnik pod Warszawą.
A.Z.
Cześć Pracy!
czasopismo Organizacji Młodzieży Pracującej
R. 1, nr 28 (27 listopada 1938)
Autora wspiera Wołomin Światłowód