Wakacje 1960 roku długo pozostaną w pamięci absolwentów naszej szkoły. Dla 25 dziewcząt i chłopców zorganizowano dwutygodniowy obóz wędrowny na pięknym szlaku: Pieniny- Tatry. Ponad sto kilometrów marszu górską trasą umożliwiło znacznej grupie młodzieży zapoznanie się z najbardziej urozmaiconymi regionami naszego kraju. Opiekunami młodzieży byli: K. Kwapiszewska i Franciszek Misiewicz.
W roku szkolnym 1961-62 nasza szkoła rozrosła się do imponujących rozmiarów – w 12 izbach lekcyjnych uczyło się 1116 dzieci. Nauka odbywała się z tego powodu na trzy zmiany, a zarówno dzieci, jak i nauczyciele wzdychali do upragnionej chwili by chociaż część uczniów mogła przejść do nowego budynku, którego budowa znajdowała się tylko w sferze nieosiągalnych marzeń.
W tym czasie działało prężnie “Koło dramatyczne”, które organizowało dwa przedstawienia w ciągu roku. Wystawiono niemal wszystkie baśnie Andersena i bajkę ludową “Czarodziejskie Ziele”. Ekipa teatralna odwiedziła kilkakrotnie szkoły w Zielonce, Tłuszczu, a przedszkolaki z Wołomina z utęsknieniem czekały na specjalnie dla nich organizowane spektakle. W dniu “święta Dziecka” 1.06.1961 r. mali artyści wystawili sztukę pt. “Gdzie szukać szczęścia” i odwiedzili przedszkolaków, spędzających wiosenne miesiące w Urlach. Za zarobione pieniądze “Koło dramatyczne” wyjechało na piękną wycieczkę do Lublina.
W 1962 r. uczniowie po raz kolejny wyjechali na obóz wędrowny na trasie: Lublin, Zamość, Rzeszów, Przemyśl. Za zdjęcia wykonane w czasie obozu wędrownego aparatem “Druh” Marysia Machalska otrzymała w nagrodę z Kuratorium album o “Ochronie Przyrody w Polsce”. Opiekunami młodzieży byli: Krystyna Kwapiszewska i Stanisław Kułak.
W latach sześćdziesiątych Szkoła Podstawowa nr 1 miała najliczniejsze grono pedagogiczne ze wszystkich szkół Wołomina. W szkole uczyli między innymi: E. Dmochowska, S. Pich, K. Kwapiszewska, T. Kapaon, A. Molicka, M. Mlonek, J. Olszewski, F. Misiewicz, W. Cichecka, B. Malicki, B. Gallewicz, Z. Derdzikowska, Z. Waszczyński, S. Kułak, H. Kamińska, J. Ciężczyk, W. Wojdygo, E. Snopkiewicz, H. Wardaszko, J. Snopkiewicz, D. Grynkiewicz, M. Ostrowska, H. Rebandel, A. Jaroszek, Z. Szturo, A. Falfus, J. Góralczuk, M. £ukomska, K. Wyrzykowska, S. Olszewska.
W 1969 roku Koło Krajoznawczo – Turystyczne przy szkole SP 1 obchodziło piękny jubileusz – dziesięciolecie Koła. Z tej okazji zorganizowany został uroczysty poranek pt. “Lecz najmilsze i najzdrowsze przecie człeku jest Mazowsze”. Zostali zaproszeni liczni goście – między innymi mgr Kazimiera Jagiełło z Kuratorium Okręgu Szkolnego Warszawskiego, Maria Strączkowa redaktor Polskiego Radia, Inspektorzy Wydziału Oświaty i nauczyciele wołomińskich szkół. Młodzież zorganizowała także ciekawą wystawę pt. “Wołomin i jego okolice”. Uroczystość ta na długo pozostała w pamięci zarówno gości, jak i uczestników.
W roku szkolnym 1968/69 zorganizowanych zostało wiele wycieczek, szczególnie dla młodzieży klas starszych. Uczniowie brali udział w wiosennym Rajdzie Norwidowskim, zdobyli wiele nagród rzeczowych. W “Trybunie Mazowieckiej” z dn. 17 czerwca 1969 napisano tak:
Wystawa prac uczniów, otwarta w piątek w Szkole Podstawowej nr 1 przy ulicy Paplińskiego w Wołominie zwraca uwagę i wspaniale oddaje walory tego miasta. Na tej wystawie zgromadzono eksponaty wykonane na zajęciach praktycznych oraz w kółku modelarskim szkolnej organizacji LOK, która jest też inicjatorem całej ekspozycji, zrealizowanej pod kierunkiem nauczyciela wołomińskiej Jedynki. – Kazimierza Tokarskiego.
W tej samej szkole odbyła się uroczystość zakończenia nauki w klasach ósmych. Najlepszym uczniom – sportowcom, absolwentom szkoły zostały wręczone srebrne i brązowe odznaki Polskiego Związku Piłki Nożnej.
W “Stolicy” z dn. 10 maja 1970 r. ukazał się artykuł pt. “Młodzi przyjaciele Warszawy”. Po raz pierwszy 124 uczniom i uczennicom wręczono odznaki: Młodego Przyjaciela Warszawy – wśród odznaczonych byli uczniowie Szkoły Podstawowej nr 1 z Wołomina.
Szkoła Podstawowa nr 1 w Wołominie staje się sławna poprzez organizowanie imprez o charakterze rozrywkowym, dydaktycznym i wychowawczym. W roku szkolnym 1972/73 stanowisko dyrektora szkoły objął kolega Daniel Czaplicki, a zastępcą został Stanisław Kułak. Do pracy w szkole przybyli też nowi nauczyciele: D. Boruc, W. Nowak, J. Czaplicka, T. Bartnik. Na terenie szkoły istniało szereg organizacji szkolnych takich jak: ZHP, PCK, SKO, TPPR, SKS, LOK oraz koła zainteresowań: polonistyczne, matematyczne, chemiczne i turystyczno-krajoznawcze. Szkoła utrzymywała kontakt z Rozgłośnią Polskiego Radia. Dzieci uczestniczyły w nagrywaniu audycji radiowych dla przedszkolaków. Na szczególne wyróżnienie zasługiwała praca K. Zbrzeznej. Dzięki niej nasz uczeń Ireneusz Piskorek zdobył rozgłos jako “artysta śpiewak” na skalę krajową. Były też osiągnięcia z przedmiotów takich jak: matematyka i j. rosyjski. Uczniowie kl. VIII b M. Guzowski i J. Mąka uczestniczyli w Olimpiadzie Matematycznej zdobywając III miejsce w powiecie, a indywidualnie drugie M. Guzowski. Duży wkład w przygotowanie tych uczniów miała T. Syczewska. W Olimpiadzie j. rosyjskiego zajęliśmy I miejsce w powiecie, a to dzięki W. Wiktorko.
Przy szkole od wielu lat istniała świetlica i biblioteka, która cieszyła się uznaniem władz powiatowych. Kierownikiem biblioteki była p. Radzimińska, a świetlicy B. Paprocka. Prężnie działały przy szkole drużyny ZHP. W pracę tę zaangażowały się panie: J. Góralczuk, D. Boruc, E. Nowak, J. Wojtkowska, S. Zalewska, M. Góra i W. Wojdygo. Drużynę zuchową “Wesołe Słoneczka” prowadziła druhna Janina Snopkiewicz.
Rok 1978/79 jest przełomem w szkolnictwie. Wkracza w życie program “Dziesięciolatki”. W tym roku szkolnym reforma objęła klasy pierwsze. Rok 1978/80 – to już drugi rok jak we wszystkich szkołach całej Polski klasy II uczą się wg nowego programu dziesięcioletniej szkoły średniej. Pracę w tych klasach kontynuują w dalszym ciągu: J. Snopkiewicz, J. Wojtkowska i M. Góra. Przybywało uczniów kl. I , powstawały nowe klasy w zreformowanej “dziesięcioletniej szkole średniej”. Wychowawstwa kl. I obejmują p. B. Olszak, W. Wojdygo, S. Zalewska. Koleżanki zorganizowały klasopracownię dla klas I i II, otrzymały nowe meble i szereg pomocy naukowych. Wielkim przeżyciem dla uczniów klas I było uroczyste ślubowanie, w którym udział wzięli przedstawiciele samorządu uczniowskiego, dyrekcja i rodzice.
Ogromnym osiągnięciem nauczycieli i uczniów naszej szkoły była duża liczba uczestników konkursów przedmiotowych. Kilku uczniów zdobyło punktowane, wysokie miejsca w eliminacjach wojewódzkich. Tomasz Rozbicki, uczeń kl. VIIIa, wychowanek długoletniej polonistki p. Haliny Wardaszko zdobywa II miejsce w Konkursie Polonistycznym. Paweł Stolarczyk – uczeń kl. VIIIa laureat II miejsca w Konkursie Matematycznym wychowanek p. T. Syczewskiej. Dorota Fornalczyk – uczennica kl. VIIIa, wychowanka W. Wiktorko zdobyła III miejsce w Konkursie Języka Rosyjskiego. Jacek Ambroziak – uczeń kl. VIII a – laureat Konkursu Biologicznego, przygotowany przez J. Czaplicką.
Tradycją tej szkoły nadal były wycieczki po całej Polsce. Dostarczały one przeżyć i wrażeń, dla niektórych były to pierwsze spotkania z zabytkami. Czesław Tenderenda opiekun SKTK zorganizował wiele wspaniałych wycieczek po naszej najbliższej okolicy i Mazowszu.
Halina Nowicka
dyr. Szkoły Podstawowej nr 1 w Wołominie
Wieści Podwarszawskie nr 11/2001
Autora wspiera Wołomin Światłowód
Najlepsza szkoła i najlepsi nauczyciele w historii polskiej edukacji na poziomie podstawówki. Uwielbiałem chodzić do tej szkoły.