W zabytkowym, stuletnim kościele w Postoliskach przechowywane są liczne zabytki z poprzedniej, drewnianej świątyni. Stanowiły jej wystrój przez całe dziesięciolecia. Niezwykłą pamiątką po najdawniejszych dziejach parafii są drewniane drzwi z okuciami i zamkiem, obecnie usadowione na loży nad prezbiterium. Te drzwi pochodzą z XVI wieku a więc mają około pół tysiąca lat!
Ciągle jeszcze żyje – i cierpi
Warto zwrócić uwagę na inne bardzo charakterystyczne elementy wystroju świątyni – mowa o krucyfiksach. Krucyfiksy, czyli krzyże z wizerunkiem cierpiącego Chrystusa obecne są w sztuce od setek lat. Według opracowania historyczek sztuki Izabeli Galickiej i Hanny Sygietyńskiej, te najstarsze z Postolisk pochodzą prawdopodobnie z XVII i XVIII wieku. Możliwe więc, że to jedne z najstarszych krucyfiksów w naszej diecezji i najstarsze w powiecie wołomińskim.
Oba omawiane krucyfiksy są ciekawymi przykładami rzeźby epoki baroku. Chrystus przedstawiony na jednym z nich podtrzymuje się na ugiętych w kolanach nogach. Na rękach, na nogach widać zarysy mięśni i ścięgien, szczególnie na ramionach, przedramionach, okolicach szyi i dłoniach. To świadczy o kunszcie rzeźbiarza. Chrystus jest tu przedstawiony już martwy, spokojna, nawet już nie cierpiąca twarz opada na ramię. Jak zauważa historyk sztuki Jolanta Boguszewska, stoi to wiec w sprzeczności z resztą korpusu. Sztuka barokowa jest zwodnicza i lubi kontrasty, podsumowuje historyczka. Drugi krucyfiks może nawiązywać do barokowej sztuki ludowej. Choć widać tu pewną nieporadność w modelunku postaci ludzkiej rzeźbiarz wykazał się ekspresją odmalowaną na twarzy Chrystusa. Ukrzyżowany ma otwarte oczy, otwarte usta, czyli ciągle jeszcze żyje – i cierpi.
Eris In Peste Patronus – Będziesz patronem w chorobie
Dzięki ofiarności parafian i działaniom księdza kanonika Waldemara Sierpińskiego odnowiono kolejny zabytkowy, barokowy ołtarz boczny. Tym razem ten z obrazem świętego Rocha. Święty jest tu przedstawiony jako pielgrzym. Patron chroniący od zarazy odsłania kolano z widocznymi guzami, towarzyszy mu Anioł i pies. Według podania zwierzę miało uratować życie świętemu, przynosząc mu chleb, kiedy ten zaraził się dżumą w drodze powrotnej z Rzymu do Francji. To właśnie Rzym i bazylika świętego Piotra są przedstawione w tle obrazu. Odnowiony ołtarz pochodzi z XVIII wieku. Obraz może być trochę późniejszy, trudno to jednak zweryfikować. Warto jednak wspomnieć, że w mensie zabytkowego ołtarza znajdują się relikwiarze. I to nie tylko ze szczątkami świętego Rocha – patrona chroniącego od zarazy ale i świętego Donata – orędownika w czasie burz z piorunami, świętej Klary – patronki osób chorych na oczy, świętego Kolumbana – obrońcy od powodzi i chorób psychicznych oraz kilku innych, niezidentyfikowanych świętych.
Wymieniając kolejne prace związane z odnowieniem wyposażenia kościoła w Postoliskach należy też wspomnieć o niedawnym odrestaurowaniu tabernakulum i świeczników – darowanych przez parafian w 1865 roku a więc tuż po zakończeniu powstania styczniowego i rozpoczęciu kilkudziesięcioletniej posługi przez ks. Romualda Ignacego Batogowskiego.
Specjalne podziękowania dla p. Jolanty Boguszewskiej za konsultacje w dziedzinie historii sztuki.
+ There are no comments
Add yours