Grazia

P. Ludwik Szczepanowicz, ziemianin z radzymińskiego, otrzymał od rządu włoskiego złoty medal zasługi za szlachetny czyn poświęcenia, spełniony w marcu bieżącego roku w Neapolu, gdzie wyratował z płomieni młodego chłopca.

Dom, w którym p. Szczepanowicz bawił, palił się a było to w nocy, i gdy wszyscy mieszkańcy ratowali się ucieczką, uczeń szkoły handlowej mieszkający na trzeciem piętrze, pozostał tam jedynie, zapewne nie przebudzony dość w czas z silnego snu młodości, a potem już niezdolny ratować się z płomieni, w których stał już dom cały. Ziomek nasz rzucił mu się na ratunek mężnie, i ofiarniczo czynu chrześcijańskiej miłości bliźniego dokonał. Przytomny temu kommissarz miejscowej policyi, zażądał jego adresu, i oto teraz syndyk Neapolu, nadesłał mu wraz listem, wyrażającym hołd dla męzkiej cnoty poświęcenia, którą okazał, medal złoty wielkości podwójnego luidora, z datą spełnionego czynu i napisem: „Grazia“.

Bluszcz
Warszawa, dnia 4 (16) Lipca 1891 r.